vrijdag 22 november 2013

Pepernotentest



Het leek me leuk om te kijken of je zelf ouderwetse pepernoten zou kunnen maken, of dat dat alleen maar met ingewikkelde processen en speciaal keukengerei kon. Die echte brokken pepernoot had ik nog nooit zelf gemaakt. Daarvoor loop ik toch echt even naar de bakker/supermarkt. Na wat speurwerk vond ik een recept. Met anijs en honing. Dit recept bevat ook nog een ei en moest na het kneden een uur rusten in de koelkast. Daarna moest het deeg in brokjes op de bakplaat worden gelegd en in 15 minuten worden gebakken. Deze eerste sessie pepernoten zag er goed uit. Thee erbij en knagen maar! Lekker, maar je moest wel heel erg goed je tanden gebruiken! Eigenlijk had ik een soort ‘aha-erlebnis’... zaten er vroeger niet altijd van de grote ronde, anijs-achtige pepernoten tussen het strooigoed? Best leuk om die weer eens te eten, maar het was niet wat ik voor ogen had.


Snijd het deeg in stukjes en vorm dobbelsteentjes.
De pepernoten van poging 1...
Bij de thee!



Poging twee. Ik kon het niet laten om toch nog een ander recept te zoeken en te kijken wat ik daar mee zou kunnen maken. Een variant met stroop, anijs, speculaaskruiden en dit keer zonder ei. Dit deeg hoeft niet te rusten in de koelkast! Ook maar een kwartiertje in de oven en deze keer kwamen de home-made-pepernoten bijzonder dicht  in de buurt van die van de bakker! Ik vond de smaak van de stroop nog iets te overheersend en maakte daarom nog een lading.

Deze derde poging leek op poging twee, maar met wat minder stroop, geen zout en juist wat meer anijs. In mijn keukenkast vond ik nog een zakje anijszaadjes die ik in de vijzel fijn maalde en door het deeg verwerkte. Zo komt de smaak van anijs meer naar voren. De ‘home-made-zonder-chemisch-toegevoegde-eet-gerust-nog-een-kilo-of-meer-stofjes’ waren onweerstaanbaar en snel op. Het eten van onwaarschijnlijk grote hoeveelheden pepernoten komt in mijn geval dus waarschijnlijk niet door vreemde toegevoegde stoffen, maar door het ontbreken van een pepernoten-stop in mijn eigen systeem...


De pepernootbrokken van poging 3!


Recept: 2 recepten voor echte pepernoten
Ingrediënten poging 1 (de ‘aha-erlebnis-achtige’ harde pepernoten)
250 gram zelfrijzend bakmeel, gezeefd
250 gram vloeibare honing
1 ei
1 tl speculaaskruiden
1 tl anijspoeder
snufje zout

Ingrediënten voor poging 3 (de pepernoten met veel anijs en minder stroop )
200 gram bloem
1 tl bakpoeder
150 ml stroop
1 tl speculaaskruiden
1 grote tl gemalen anijszaad

Hoewel de ingrediënten van de recepten verschillen, komt de werkwijze overeen:

1. Verwarm de oven voor op 160º graden (150º hetelucht).
2. Meng alle ingrediënten in een grote kom door elkaar. Eerst de droge ingrediënten en voeg vervolgens de natte ingrediënten toe.
3. Pak het deeg van het poging 1-recept in plastic folie en leg het een uurtje in de koelkast. Met het deeg van poging 3 kun je meteen verder werken.
4. Bekleed de bakplaten met bakpapier en vorm kleine dobbelsteentjes van het deeg. Leg ze op het bakblik en bak ze in de oven gaar. De pepernoten van het poging 1-recept in ongeveer 20 minuten en de pepernoten van het poging-3-recept in 15 minuten lichtbruin en gaar. Deze laatste echt niet langer, want de pepernoten harden nog iets na als je ze uit de oven hebt gehaald.