dinsdag 30 augustus 2011

Tarte taart An op terras van Makeblijde

Om eens wat meer aandacht aan de wereld in mijn directe omgeving te schenken, ben ik vorige week langs de tuinen van Makeblijde in Houten gegaan. Niet geheel zonder missie. Ik had gelezen dat er taart wordt geserveerd en daar wilde ik het ‘fijne van weten’. Zelf taart maken is iets wat ik inmiddels als een niet-meer-weg-te-denken onderdeel van het weekend beschouw. Maar ergens aanschuiven voor taart doe ik natuurlijk ook graag! En dat kan in het paviljoen van Makeblijde. Mijn oog was al eens gevallen op het roze bord dat vanaf de Rondweg van Houten te zien is (maar bij het lezen van die naam zak ik meestal direct weg in herinneringen aan mijn middelbare schooltijd op het Makeblijde College). Sinds er op ons ‘hi-tech-bij-binnenkomst-in-Houten'-digitale informatiebord wordt meegedeeld dat ‘tuin en terras van Makeblijde op zondag open’ zijn, moest ik wel gaan kijken wat er achter die hoge haag die het terrein scheidt van de Rondweg, allemaal gebeurt.
Makeblijde is eigenlijk een ruim opgezet park, met daarbinnen verschillende aangelegde tuinen. Bij het paviljoen, een mooi gebouw van glas en staal, kun je een map met een route en uitleg over de verschillende tuinen meekrijgen. De knalrode terrasstoeltjes stonden uitnodigend uitgestald op het ruime terras. Met manlief en de dametjes als dekmantel (het was tegen lunchtijd en die kinderen ‘moeten’ toch echt ‘iets’ eten) bestelde ik vorig weekend, na een uitgebreide uitleg over het assortiment, twee punten bosbessentaart en een passievruchtentaart. Overigens hebben ze ook een kaart met heerlijke broodjes en van alles voor bij de borrel.

Taartpunten waren groot en heerlijk. De taarten bij Makeblijde worden gemaakt door Chocolaterie Zuccotto uit IJsselstein. Allebei de taarten waren gemaakt van een bavarois-achtige mousse. Onder de bosbessenvariant zat een laagje kruidenkoek en door de passievruchtentaart een laagje chocolade.
Na ons taart-moment nog druk door alle tuinen heen gelopen, kikkers gezocht met de dametjes, de dametjes gezocht met manlief (in een bamboe doolhof) en ons verbaasd over zo’n leuke plek op tien minuten afstand van huis!

Het verwerken van fruit in taart inspireerde meteen voor het taartbak-gebeuren van dit weekend. Om niet alles alleen op te moeten eten nam ik een berg van mijn citroencarrés mee naar mijn ouders, waar mijn moeder ons opwachtte met... taart!

Makeblijde in Houten
Chocolaterie Zuccotto in IJsselstein

Excuus van de week: Fruit en taart
Recept: Citroencarrés


Ingrediënten voor ongeveer 25 carrés
130 g ongezouten boter
80 g fijne kristalsuiker
160 g bloem, gezeefd

Voor de bovenlaag van de taart:
4 losgeklopte eieren
250 g fijne kristalsuiker
60 ml citroensap
1 tl geraspte citroenschil
30 g bloem
een halve tl bakpoeder
poedersuiker om te bestuiven.

1. Verwarm de oven voor op 180º C (160º hetelucht). Vet een bakvorm in (20 x 30 cm) en bekleed de vorm met bakpapier. Laat het papier aan twee kanten iets over de rand heen hangen, dan kun je de taart er makkelijk uit ‘tillen’.
2. Klop met een mixer boter en suiker tot een romig mengsel. Schep met een metalen lepel de bloem erdoor. Schep het beslag in de bakvorm, druk het iets aan en bak de bodem in de oven in 20 min. goudgeel en stevig.
3. Klop voor de bovenlaag met de mixer de eieren en de suiker in twee minuten tot een luchtig en romig mengsel. Roer het citroensap en de citroenschil erdoor. Meng de bloem met het bakpoeder en zeef het geheel boven het citroenmengsel. Klop het erdoorheen.
4. Schep alles op de wat afgekoelde bodem van de taart en bak het geheel in 25 minuten net stevig. Laat de taart afkoelen in de vorm.
5. Bestuif met poedersuiker en snijd er carrés van.


Bosbessentaart met appelsap.

Passievruchtentaart met koffie.




Het paviljoen en terras van Makeblijde, Houten.

Een wijnrank in een van de tuinen.

Pompoenen.

Citroencarrés met citroenlimonade.

Stapeltje carrés!
Taart van 'Tarte taart Mam';-)

zondag 21 augustus 2011

Do-it-your-own-way-cupcakes

Dat er in het land van taart ook zoiets bestaat als de trendgevoelige variant, is volgens mij iets van de laatste tijd. Omdat je via internet precies kan zien wie wat maakt is het logisch dat mensen elkaar aansteken. De mooiste creaties worden tot in detail omschreven en recepten gretig met elkaar gedeeld. Aan sites van hobbyisten met een voorkeur voor gestapelde taarten van marsepein met Louis Vuitton print geen gebrek.
Terwijl in mijn jeugd de Nederlandse traditionele appeltaart en hazelnootschuimgebak standaard aanwezig waren op elke verjaardag, zie je die nu nog maar sporadisch voorbij komen. Wat betreft het hazelnootschuimgebak ben ik daar niet heel treurig om. Van de vettige, harde room en het super zoete schuim werd ik meestal al na drie happen onpasselijk. Toen begin jaren ‘90 de MultiVlaai zijn winkels opende kwamen ook kersen- en rijstevlaai op de verjaardagstafel te staan.

Ik ben blij met internet en de enorme variatie die je tegenwoordig kan aanbrengen om het jaren ‘70 gehalte van de zondagmiddagverjaardag te omzeilen. Een trend die al geruime tijd is doorgedrongen tot menig feestje is de cupcake. Waren er vroeger alleen witte cupcakevormpjes te koop bij de supermarkt, nu schieten de winkels met speciale vormpjes, decoratiemateriaal en ready-to-eat cupcakes als paddestoelen uit de grond. In Utrecht is een van mijn favoriete winkels op dit gebied ‘de tafel van 18’, waar ze stellages vol met materialen hebben staan die gebruikt kunnen worden voor het maken van cupcakes en taart. Maar gelukkig kan ik in mijn plaats Houten tegenwoordig ook bij ‘Bij ons in de keuken’ op Het Rond en bij ‘Lies Cakeshop’ terecht voor eetbare kraaltjes, alle kleuren marsepein, decoraties van eetpapier en alle soorten eetbare kleurstof. Genoeg materiaal om afgelopen week een stuk of 50 cupcakes te versieren.
De helft daarvan versierde ik samen met een horde vijfjarigen, die er naast compleet eigen creaties ("decoreer er maar een eind op los; als je 'm straks maar wel zelf op eet") ook nog ‘in opdracht’ Koekiemonster-cupcakes van maakten. Ik had verwacht dat de blauwe eetbare kleurstof aan het eind van het kinderfeestje op het plafond zou zitten of anders wel in mijn haar, maar het ‘kleur je kokos zelf blauw’ was spectaculair genoeg om ze bij de les te houden.

De tafel van 18: Burg. Reigerstraat 33, Utrecht
Bij ons in de keuken: Het Rond 33  (in de Vershof), Houten
Lies Cakeshop: Duwboot 52, Houten

Excuus van de week: feestjes
Recept: cupcakes


Ingrediënten:
1 pak Cakemix
En afhankelijk van het merk dat je gebruikt moet je de volgende ingrediënten vaak nog toevoegen:
3 eieren
boter
melk

Voor de ‘Do-it-your-own-way-cupcakes’: zoveel decoratiemateriaal als je maar wilt!

Voor de Koekiemonster cupcakes:
geraspte kokos
blauwe eetbare kleurstof
witte fondant
zwarte eetbare kleurstof
poedersuiker

1.Volg de instructies op het pak cakemix en bak de cupcakes.
2. Meng voor de Koekiemonster-cupcake de kokos met een paar druppels blauwe kleurstof.
3. Meng wat poedersuiker met wat water, zodat een stevig glazuur ontstaat.
4. Besmeer de cupcake met glazuur en doop daarna in de kokos.
5. Rol van de witte fondant twee ogen en plak ze vast met wat glazuur.
6. Kleur wat witte fondant met zwarte eetbare kleurstof en rol de pupillen.
7. Snijd een mond in de cupcake en steek er een koekje in. ‘I looooove cookies!’


Mijlpaal!

De 'do-it-your-own-way-cupcakes'

De cupcake taart!

Cupcakes voor bij de verjaardagstaart.

Koekiemonster-cupcake!

maandag 15 augustus 2011

Bak-plan

Vijf jaar worden. De een herinnert zich levendig hoe zij alle vingers op een hand mocht laten zien als mensen vroegen hoe oud ze was geworden. De ander kan er zich niet echt meer een voorstelling van maken hoe het was om vijf te zijn. Ik kan me niet specifiek mijn vijfde verjaardag herinneren. Ergens tussen mijn vierde en vijfde verjaardag kreeg ik er wel een zusje bij, leerde ik rolschaatsen, kreeg ik een prachtig houten poppenhuis dat mijn vader zelf had gebouwd, veranderde ik van school en mocht ik voor het eerst mijn haar laten groeien (exit Tomboy-look!). Dat laten groeien van mijn haar nam de meeste tijd in beslag in mijn brein (ik was er nogal geobsedeerd mee bezig), die vijfde verjaardag kon daardoor niet op de harde schijf worden opgeslagen. Omdat mijn vader en ik allebei op dezelfde dag jarig zijn was het vroeger (voor mij althans) de sport om ‘s ochtends als eerste de ander te feliciteren. Dat kwam waarschijnlijk neer op een hyperactief kind, met raar kapsel, springend op het King-Size bed om half vijf in de ochtend. Gelukkig was het niet andersom. Daarna 2 x taart, dubbele rijen slingers en een hele berg familieleden die twee vliegen in een klap konden slaan. Met een beetje geluk kwam mijn grote nicht ook nog langs, die ook al op diezelfde dag is geboren. Drie familieleden die op een dag feest vieren. Organisatorisch gezien was het toen nog makkelijk. Nu wonen we allemaal in een andere hoek van het land. Dit weekend had ik iedereen weer samen in een ruimte. Niet om onze, ondertussen ‘niet-leuk-meer-om-te-mentionen’- leeftijden te vieren (laat staan uit te beelden door met je vingers te laten zien hoe oud je bent), maar voor de verjaardag van mijn oudste dochtertje die vijf is geworden.

Ik hoop zo dat ze de taart goed genoeg in zich heeft opgenomen, zodat ze over 25 jaar een goed beeld heeft van haar 5e verjaardag en mijn verwoede poging indruk op haar te maken.
Op vrijdag avond dacht ik even dat het niets meer zou worden en we zaterdag voor dag en dauw voor de deuren van de HEMA zouden moeten gaan liggen om nog iets van taart te bemachtigen. Het teveel aan aardbeienroom dat ik tussen twee lagen had uitgesmeerd kwam door de lichtgroene fondant heenzetten en veranderde mijn creatie in een blubberig uitziend geheel. Dit gooide roet in mijn zorgvuldig uitgestippelde 'bak-plan' dat ik juist had opgesteld om deze keer eens niet om half twee ‘s nachts nog bezig te zijn. Omdat manlief mij (en de rest van de keuken; ik was ondertussen in alle staten) wilde redden schoot hij te hulp met jam en kokos. He saved the day!
Taart was klaar om elf uur ‘s avonds, hapjes en versnaperingen daarentegen as usual om half twee ‘s nachts.

Excuus van de week: vijf jaar worden
Recept: taart voor een meisje van 5


Ingrediënten:
2 grote ronde cakes (eventueel 1 chocoladetaart)
1 kleinere, hogere cake (aangevuld met citroenrasp in het deeg)
aardbeienjam

Voor de aardbeienroom:
400 ml slagroom
250 gram verse aardbeien
6 blaadjes gelatine
sap van een halve citroen
100 gram fijne kristalsuiker

500 g witte marshmallow fondant
500 g lichtgroene fondant
poedersuiker
zo veel versiering als je maar wil

1. Bak de cakes. Maak dit zo moeilijk of makkelijk als je wil. Ik heb voor de cakes simpele cakemix gebruikt en de instructies opgevolgd. Bij een van de cakes heb ik cacaopoeder en poedersuiker toegevoegd op gevoel om een chocolade variant te krijgen. In de andere cakes heb ik citroenrasp toegevoegd aan het deeg, voor een frissere cake.
2. Halveer de hoge cake. Besmeer alle kanten met aardbeienjam aangelengd met water.
3. Aardbeien pureren met het citroensap en de suiker. De gelatineblaadjes weken in water. Verwarm een klein beetje water. Voeg van het vuur af de geweekte en uitgeknepen blaadjes gelatine toe. Laat iets afkoelen. Het gelatinemengsel mengen met de aardbeien. Twee uur in de koelkast laten opstijven.
Slagroom heel stijf kloppen en door de mousse mengen. Voeg wat van het aardbeienroom tussen de twee lagen.
4. Kneed het fondant tot een soepel geheel. Bestuif het werkblad met poedersuiker en rol het fondant uit tot een ronde lap. Vouw het om de cake heen. Als het allemaal teveel blijft plakken aan het werkblad of aan de deegroller, leg het fondant dan tussen twee grote vellen bakpapier en rol het deeg uit. Rol de bovenkant nog even na zonder bakpapier, om hem glad te krijgen.
5. Herhaal deze stappen voor de twee grote cakes. Snijd deze cakes niet door, maar voeg de room tussen de twee cakes.
6. Stapel de twee met fondant ingepakte taarten op elkaar. Voeg eventueel een kartonnen taartplaatje tussen de twee taarten voor de stevigheid (en als de taart heel zwaar is geworden kun je ook nog met een aantal taartpinnen de taart verstevigen).
7. Decoreer naar eigen inzicht. En voeg, zoals in mijn geval, jam en kokos toe aan de zijkant van de taart zodra de aardbeienvulling door de fondantlaag heen komt.

8. Serveer de taart met een dot aardbeienroom!

Cakelaag met (teveel) aardbeienroom.

Taart met kokosrand.

Succes!
Taart voor een vijfjarige!
Puntje van de bovenkant.
Puntje van de onderkant.

maandag 8 augustus 2011

Schuim

Oudste dochtertje mag uitdelen in de klas. Konden we er vorig jaar nog onderuit komen met excuses als ‘jarig zijn op de eerste schooldag van het jaar is geen goed moment om uit te delen vanwege alle over-enthousiaste, hyper drukke kinderen en dito meesters en/of juffen’, dit jaar moeten we er aan geloven. Dit jaar is ze jarig op dag twee van school dus kunnen we eigenlijk exact dezelfde taferelen als vorig jaar verwachten, maar dat krijg je nou eenmaal als je in de zomer jarig bent. Ook best hectisch voor zo’n juf om in week één al meteen opgescheept te zitten met 200 vingers vol chocolade, haren vol kauwgum en kinderen die allergisch blijken te zijn voor een of ander (maar dat voor het vergroten van het algehele plezier van de klas ‘even’ zijn vergeten).

Als je in week één jarig bent moet je natuurlijk de lat hoog leggen, dus ik voel wat hete adem in mijn nek. Ik vond een geweldig recept voor koekjes die eruit zien als lolly’s. Leek mij een mooie middenweg: het ziet er mierzoet uit, maar is een onschuldig koekje. Deeg met kleurstoffen, meer niet. Na enig gestuntel met deeg en handen vol kleurstof ontstonden de koekjeslolly’s waar dochterlief inmiddels al smachtend op stond te wachten. Lading één dijde nogal uit in de oven. Ze waren enorm groot en niet zo fel van kleur als ik had gehoopt. Lading twee werd gemaakt met een nog grotere hoeveelheid eetbare kleurstof en die lolly’s zagen er fantastisch uit! Maar die waren een partij smerig! Door de enorme hoeveelheid kleurstof was de smaak van het koekjesdeeg totaal naar de achtergrond verdrongen en de limiet van de acceptabele hoeveelheid kleurstof voor een kind compleet overschreden (met extreem drukke kids tot gevolg). Einde lolly’s project.
Of toch niet helemaal? Afgelopen weekend samen met dochters een nieuwe poging ondernomen. Met een eigen creatie: schuimlolly’s. In plaats van koekjesdeeg gebruikte ik dit keer meringue-schuim om de lolly’s mee te maken. Beetje kleurstof erdoor en mevrouw van bijna 5 kon de traktaties zelf versieren met glitter & glamour!

Nu maar hopen dat er niemand op dag één van school met dit idee op de proppen komt, want dan heb ik nog maar een middag om een spectaculair 'plan B' te bedenken. Degene die met een berg schuimlolly’s het schoolplein op komt lopen aanstaande maandag wordt door mij persoonlijk uit tactisch oogpunt getackeld. U bent gewaarschuwd!

Excuus van de week: uitdelen op school
Recept: schuimlolly’s


Ingrediënten voor ongeveer 10 schuimlolly’s:
3 eiwitten
250 g suiker
1 theelepel vanille-essence
een paar druppels kleurstof
versiersels
houten stokjes

1. Verwarm de oven voor op 150º (135º hetelucht). Bedek twee ovenplaten met bakpapier.
2. Klop de eiwitten stijf in de keukenmachine totdat het schuim in pieken blijft staan.
3. Voeg de suiker toe in etappes, totdat alle suiker is opgenomen in het mengsel.
4. Voeg de vanille-essence toe, mix nog even kort.
5. Voeg de druppels kleurstof toe en roer deze er met een vork doorheen.
6. Stop het mengsel in een spuitzak en spuit rondjes met een diameter van ongeveer 5 cm op de bakplaat. Ik bakte 5 lolly’s per bakplaat.
7. Plaats de lollystokjes tot ongeveer halverwege het gespoten rondje en spuit er een tweede rondje bovenop (je sluit het stokje als het ware in tussen twee laagjes meringue).
8. Versier de lolly’s en bak gedurende een half uur in de oven. Het schuim moet hard zijn. Laat afkoelen op de platen. Maandag even vragen hoeveel kinderen er werkelijk in de klas zitten en naar gelang het antwoord in twee of drie etappes de berg lolly’s bakken.


Meringue op de bakplaat.

Meehelpen met de glitter & glamour!
Schuimlolly's.

Schuimlolly's gepimpt.

maandag 1 augustus 2011

Koekjesdag

Afgelopen vrijdag bleek het ‘wereldkoekjesdag’ te zijn. Op internet worden overigens ook 1 maart, afgelopen donderdag 28 juli en een dag in oktober als de wereldkoekjesdag bestempeld, dus qua organisatie is er volgens mij nog wel wat werk aan de winkel. Wereldwijd één dag uitkiezen bijvoorbeeld.
Eigenlijk natuurlijk een onzinnig idee, want waarom zou je je beperken tot een moment voor koekjes? 'Koekjes; anytime, anywhere' zou ik zeggen. Maar aangezien een aanzienlijke groep mensen afgelopen vrijdag in Amsterdam is samengekomen om te vieren dat het ‘tweede wereldkoekjesdag’ (one of many) was, kon ik niets anders dan ook aan de slag in eigen keuken.

Naast het feest voor de ‘koekjes in alle soorten en maten’, vierde de groep ook dat de Koekjesbrug in Amsterdam dit jaar 100 jaar bestaat. Martin Bril schreef ooit in een van zijn stukjes dat de Koekjesbrug op zijn mooist is op een hete dag in augustus. Wie weet wordt het nog wat deze maand. Ik zou bijna een voorstel doen: wereldkoekjesdag in augustus. Of maak ik het nu nog ingewikkelder voor de organisatie?

Om de lat wat hoger te leggen voor mijzelf en zo toch een soort ode aan de koekjes te brengen, heb ik een recept gebruikt voor macaron-achtige koekjes met kokos en peperchocolade. Geprobeerd om deze berg koekjes natuurlijk (met hulp van de overige familieleden) wel op de wereldkoekjesdag zelf nog helemaal op te eten, om er zo toch nog een memorabel moment van te maken.

Excuus van de week: wereldkoekjesdag
Recept: Kokoskoekjes met peperchocolade


Ingrediënten:
2 eiwitten
110 g suiker
1 theelepel vanille-essence
35 g bloem
120 g geraspte kokos
50 g (peper)chocolade

1. Verwarm de oven voor op 150º (135º hetelucht). Bedek de ovenplaten met bakpapier.
2. Klop de eiwitten stijf in de keukenmachine totdat het schuim in pieken blijft staan.
3. Voeg de suiker toe in etappes, totdat alle suiker is opgenomen in het mengsel.
4. Voeg de vanille, het gezeefde bloem en de kokos toe in twee etappes.
5. Schep met een eetlepel bergjes van het mengsel op de bakplaten. Laat telkens 5 cm tussen de koekjes over.
6. Bak in 30 minuten in de oven en laat de kokoskoekjes afkoelen op de platen.
7. Verwarm de chocolade au-bain-marie op. Doop een lepel in de chocolade en versier de koekjes met streepjes chocolade. Laat afkoelen en eet, als het wereldkoekjes dag is, de hele berg in een keer op.


Een berg koekjes.

Kokoskoekjes met peperchocolade.

'Milk & cookies', of in dit geval zelfgemaakte abrikozensiroop en koekjes!