zaterdag 31 december 2011

Happy New Year!

Happy new year! -x- Tarte taart An
 
Mooi onderdeel van een jaar vol taart is het gegeven dat ik veel nieuwe taarten en technieken heb kunnen uitproberen afgelopen jaar. De uitdaging van deze week is natuurlijk een super Hollands gebeuren: oliebollen bakken. Hoewel ik normaal gesproken aanschuif in een willekeurige rij van een hopelijk goed door de test gekomen oliebollenkraam, kan ik dit jaar niet onder home-made oliebollen uitkomen! Gelukkig kon ik 'meebakken' met mijn schoonvader, die dit jaar een poging ging wagen (en dat al veel vaker had gedaan). Na het samenvoegen van alle ingrediënten en het laten verdubbelen van het deeg door het te laten rijzen, konden we de oliebollen in de olie bakken.

Ik vraag me geregeld af hoe mensen er ooit achter zijn gekomen bepaalde dingen te eten of op een bepaalde manier te bereiden. Aardappels bijvoorbeeld: hoeveel mensen hebben eerst geprobeerd zo’n aardappel rauw te eten? En wie bedacht dat je ze beter kan schillen en koken of bakken?
Het ontstaan van oliebollen moet haast wel per toeval zijn gebeurd. Het oliebollendeeg zelf ziet er niet erg aantrekkelijk uit. Als het eenmaal in volume verdubbeld is en je je oliebollen probeert te vormen met behulp van een ijslepel (of twee gewone lepels) is het een plakkerig geheel, dat zich niet echt laat sturen. En dan heeft ook nog iemand bedacht dat je die sticky business in een pan met hete olie moet werpen om zo heerlijke oliebollen te krijgen! 

Naast de oliebollen hebben we ons meteen ook maar gewaagd aan appelbeignets. Wij zitten deze Oud & Nieuw met een enorme schaal vol zelfgemaakt lekkers! Hierbij alvast een mooie jaarwisseling toegewenst en mijn excuses aan de overige bewoners van het appartementencomplex van mijn schoonouders: die waren vast minder blij met onze ‘laten-we-ze-in-de-tuin-bakken-anders-stinkt-het-binnen-zo’-actie.

Op naar een zoet en gezond 2012! 
Happy new Year!


Excuus van de week: Oud & Nieuw
Recept: home-made oliebollen


1 pak oliebollenmix
0,5 liter handwarm water
250 rozijnen of krenten
vloeibare olie om in te bakken (bijvoorbeeld zonnebloemolie)

De extra ‘geheime’ ingrediënten van mijn schoonvader:
50 g roomboter
2 zakjes vanillesuiker

1. Wel de rozijnen in lauwwarm water
2. Doe de mix in een kom en voeg het water toe.
3. Mix het geheel tot een mooi, glad deeg.
4. Roer de rozijnen door het deeg met een pollepel.
5. Laat het beslag in een kom, afgedekt met plastic, ongeveer een uur rijzen bij kamertemperatuur. Roer het beslag niet meer door.
6. Verwarm de olie in een frituurpan tot ongeveer 190 ºC.
7. Vorm met een oliebollentang/ ijstang of met twee eetlepels bollen beslag.
8. Laat de bollen in de hete olie glijden en dompel ze gedurende 3-4 minuten af en toe onder, zodat alle kanten mooi bruin worden.
9. Schep de oliebollen met een schuimspaan uit de olie en laat ze uitlekken op keukenpapier.
10. Bestuif met poedersuiker. Happy New Year!


Rozijnen en krenten.

Klaar voor de start.


Appels met kaneel en suiker.



Oliebollen in de pan.


In hete olie.

De appelbeignets!

dinsdag 27 december 2011

Kerst 2011


Het grote uitbuiken kan beginnen! Kerst 2011 was fijn en lekker! Na het maken van een productie-hoeveelheid taartlagen voor de kerst-taart die ik beloofd had mee te nemen (op twee verschillende feestjes!) en het vervoeren van mijn kerst-gevaartes (ging goed!) kon het grote genieten beginnen.

 Roses de Reims met chocolade, Eau de Vie en stukjes zuurstok!

Heerlijke cranberrytaart met Frangipane, van mijn moeder.
Gemarmerde kerstbomentaart (ook van tarte taart mam!).
Cadeau's! Een pot vol Tarte taart An cookies en jam uit la douce France!
De zalm-en coquille-taartjes van tarte-taart-El (zusje)!

Deze Kerst maakte ik een Jamie Oliver-taart (uit het kerstnummer van Jamie Magazine). Taart bestaande uit drie lagen, siroop van gember en clementines, botercrème en mijn eigen inbreng: stukjes Bigarreaux en een topping van granaatappel.


   Kersttaart met clementine, gember en granaatappeltjes!

Klaar voor vervoer...
Laagjes met botercrème en siroop van gember & clementines.

Merry Christmas en op naar de laatste week van het jaar!

dinsdag 20 december 2011

Kerstkoekjes

Deze Kerst lijkt zich aan mij op te dringen. Voor mijn gevoel was ik een maand geleden nog bezig met de ‘Bombe blanche’ die ik voor eerste kerstdag 2010 maakte. Maar de boom staat, door de eerste gladheid ben ik al gênant onderuitgegleden op de stoep, Serious Request is weer van start gegaan en ik heb al de nodige kerstkransjes achter de kiezen. Kerst 2011 is bijna een feit. De cadeautjes zijn ingeslagen en de meeste kaarten verstuurd, dus ik zou me ondertussen compleet relaxed moeten voelen. Maar met twee zieke dametjes, een berg werk en nog twee onuitgewerkte ideeën voor kerstdesserts is er nog niet veel rust in de tent.
Die Bombe blanche van vorig jaar wordt een tough cookie om te overtreffen. Het recept voor de Bombe blanche haalde ik uit de kersteditie van de AllerHande van vorig jaar. Omdat de recepten uit dat blad vaak zonder al te veel keukengeweld te maken zijn, had ik me niet echt schrap gezet. Maar het werd uiteindelijk een heel gestuntel met gelatine, wijnsiroop, chocolade en met Champagne doordrenkte roombotercake. De ‘Bombe’ zou 60 kilometer verderop worden opgediend, dus na een zenuwslopende rit (‘ik wil niet aankomen met een uiteengevallen Bombe op mijn kerstjurk!’) en het ultieme omkeren van de taart in de keuken van mijn moeder (hij bleef staan!) was ik erg blij dat de taart een succes was. Samen met kruidige, zoete dessertwijn en home-made-chocolade-gemberbonbons is het die eerste kerstdag heel laat geworden en van de taart was geen puntje meer over. Het is verleidelijk om de Bombe dit jaar te introduceren als ‘traditie’.
Gelukkig heb ik een hele reeks Kerst-kookbladen klaar liggen voor het eerste rustige moment van deze week en kan ik hopelijk een soortgelijk iets op tafel toveren dit jaar.

Tot die tijd hebben we gelukkig wel kerstkoekjes. Afgelopen weekend te midden van alle hectiek toch nog een moment gevonden om – heel rustgevend – kerstkoekjes te bakken.

Excuus van de week: tijd om in de kerstsfeer te komen
Recept: citroensterretjes


130 g zachte ongezoute boter, in stukjes
130 g fijne suiker
2 eidooiers
2 tl geraspte citroenschil
160 g bloem
110 g grof maïsmeel
poedersuiker om te bestuiven

1. Verwarm de oven voor op 160º (150º hetelucht). Bekleed twee bakplaten met bakpapier.
2. Klop de boter en suiker tot een romig mengsel.
3. Roer de eidooiers, citroenschil, bloem en het maïsmeel door het mengsel tot een stevig, zacht deeg ontstaat.
4. Rol het deeg op een met bloem bestoven werkvlak uit tot het ongeveer 1 cm hoog is.
5. Steek met een koekjesvorm sterretjes uit het deeg. Leg ze op de bakplaten.
6. Bak de koekjes 15-20 minuten in de oven tot ze goudgeel zijn.
7. Laat ze afkoelen en bestuif ze met poedersuiker.


Het deeg voor de citroensterretjes.




Home-made kerstkoekjes ook leuk als cadeau!
Of om snel zelf op te eten...
It's Christmas time!




De Bombe blanche 2010.


donderdag 8 december 2011

Feest! Delicious. bestaat vandaag 5 jaar

Mijn man heb ik onder andere uitgezocht op zijn kookkwaliteiten. Toen ik een paar jaar geleden door omstandigheden toch elke avond zelf iets op tafel moest toveren voor ‘tutti familie’, bleek mijn repertoire echt te beperkt (niveau ‘gebakken ei, simpele pasta, nooit iets met vlees en het liefst eenpansgerechten’). Ik had nog geen avond van ons huwelijk moeten koken en van het roeren in een pan (laat staan in vier pannen tegelijk) kreeg ik een inzinking. Maar liefde van de man gaat door de maag, dus het werd tijd voor een drastische verandering. Mijn missie: van drama queen in de keuken naar keukenprinses! Op naar de winkel voor een stapel kookbladen en kookboeken.
Het heeft even geduurd (en de nodige culinaire missers opgeleverd), maar na verloop van tijd ging er een wereld voor mij open en kreeg ik plezier in het uitzoeken van gerechten, de zoektocht naar de ingrediënten en het staan roeren in meer dan een pan. Tegenwoordig ben ik degene die het keukenschort draagt en ik sta 'm niet meer af!
Met de bladen (o.a. Jamie Magazine, Delicious., Allerhande en Foodies) en diverse kookboeken in de aanslag bleek het ook ineens een optie om zelf taartjes en desserts te maken. Die voorkeur is een beetje doorgeslagen, met als resultaat dit project van een jaar vol taart.

Het schrijven over eten (en taart in het bijzonder) werkt verslavend, net als het lezen van kookbladen en kookboeken. Bij alle noemenswaardige gerechten heb ik mijn camera in de aanslag, wat zorgt voor de nodige stress bij iedereen in mijn omgeving (“Wacht! Nog niet eten! Ik heb nog geen foto!”). Levert veel hartverzakkingen op (en koude gerechten). En ik sleep meer bladen in huis dan ooit te voren: alles voor inspiratie!

En nu is een van mijn favoriete bladen jarig! Delicious. bestaat vandaag 5 jaar! Reden voor een feestje en dus een goed excuus voor taart! Ik had mijn zinnen al gezet op de wortel-pistachecake met pistacheijs uit het Delicious. kerstnummer. Delicious. gefeliciteerd! Speciaal voor jullie vandaag al taart (wortel-pistachecupcakes om precies te zijn). Ik was nog van plan om eerst de Sinterklaas-calorieën weg te sporten, maar ik ben bang dat ik dat goede voornemen moet doorschuiven naar januari. Zeker met al het lekkers wat er in de Delicous. van deze maand staat! Op naar een maand vol lekkere geuren uit de keuken, heerlijke gerechten op tafel en natuurlijk op naar de volgende vijf jaar Delicious.!

Excuus van de week: Delicious. magazine bestaat 5 jaar!
Recept: wortel-pistachecake met pistacheijs


Voor het recept van deze heerlijke cake (waarvan ik in cupcake-versie heb gemaakt) verwijs ik naar het allernieuwste Delicious. nummer.


Wortel-pistachecake uit de Delicious..




Met pistacheijs.




Met wortel, dus heel gezond!




Feest!




De (nu al) intensief gebruikte Delicious..












maandag 5 december 2011

Tien miljoen kilo suiker

De grote hoeveelheid zoetigheid die ik vorige week voor de Sweet Table Contest op tafel toverde, in combinatie met nog meer Sinterklaassnoepgoed voor het vieren van diverse (Sint)feestjes dit weekend, hebben bijna gezorgd voor een overkill. Het voelt bijna alsof ik een heel groot aandeel heb in de 10 miljoen kilo die er dit jaar in totaal aan chocoladeletters, snoep en pepernoten is opgegeten in Nederland. Gelukkig kon ik veel kwijt aan familie en vrienden, want ik moet mezelf ook nog in een kerstjurk hijsen deze maand. Aangezien er dus nog behoorlijk wat te knagen was, kreeg ik voor het eerst in mijn taarten-experiment een verbod opgelegd door een niet nader te noemen persoon in mijn directe omgeving (iemand die ook graag zijn mooie pak aan wil kunnen met Kerst...). Ik ben gezwicht.

Het bak-event van vorige week gaf toch nog wat stof tot nadenken. Dus heb ik deze week uitgezocht waarom mijn roomborstplaat tijdens het bereiden niet eens in de buurt kwam van iets dat op borstplaat lijkt. De eerste lading witte borstplaat was gelukt, maar met de andere helft van het mengsel wilde ik een donkere chocoladevariant maken. Doordat de cacao het mengsel te droog maakte kreeg ik het geheel niet goed in de vorm en besloot ik nog een nieuwe hoeveelheid roomborstplaat te maken. Door tijdnood (want er moest nog zoveel meer op die sweettable dan alleen borstplaat) besloot ik het proces wat op te krikken, draaide ik het vuur onder de pan wat hoger en roerde ik als een idioot in het pannetje met het borrelende mengsel van suiker en water. Die actie leverde dus helemaal geen roomborstplaat op, maar karamel. In no-time was de massa veranderd in karamel (terwijl ik heb geleerd dat je voor het maken van karamel vooral niet als een bezetene moet roeren in je pan). Voor totale verwarring was geen tijd, dus na snel schakelen bedacht ik me dat dit een prima basis zou kunnen zijn voor de vulling van de kleine taarbodempjes die ik al had gemaakt. De Caramel Cups waren een feit. Na het toevoegen van wat boter en wat slagroom aan de karamel ontstond een toffee-achtige vulling voor de cups en kon er weer wat van het things-to-do-lijstje worden geschrapt.

Na wat uitpluiswerk blijkt dat de geoefende vakman de verschillende graden van kokende suiker zo kan vaststellen via allerlei truckjes, maar gelukkig gebruiken ook veel mensen een goed geijkte suikerthermometer. Blijkt dat 1º graad hoger of lager al een enorm effect heeft op de structuur en de eigenschappen van de suiker. Op de site van het koksforum staan de verschillende temperaturen en de daarbij behorende veranderingen van de suiker op een rij.
Volgende keer dus weer in alle rust roomborstplaat maken of hopen op een suikerthermometer onder de kerstboom.

Excuus van de week: roomborstplaat-gone-wrong
Recept: Caramel Cups


Ingrediënten:
1 hoeveelheid briseerdeeg
300 g (kristal)suiker
1 dl slagroom
75 g poedersuiker
35 gr roomboter
1 dl slagroom

bakvormpjes
bakpapier
bakbonen of rijst voor het ‘blind bakken’

1. Verwarm de oven voor op 180º graden (160º hetelucht).
2. Bekleed de bakvormpjes met het deeg. Maak een prop van het bakpapier en leg het bakpapier bovenop het deeg. Vul het papier met de bakbonen of rijst, zodat de taartjes blind kunnen worden gebakken in de oven. Zodra het deeg goudbruin is zijn de vormpjes klaar. Laat ze afkoelen.
3. Zet een pan met de suiker en 1 dl water op het vuur. Breng aan de kook en roer als een idioot met een (houten) lepel. Schraap de suiker telkens weg van de rand, terug de pan in.
4. Laat het mengsel 5 tot 10 minuten inkoken tot het een donkere kleur krijgt.
5. Haal de pan van het vuur en voeg de roomboter en slagroom toe.
6. Laat iets afkoelen en giet in de vormpjes. Decoreer eventueel.


Altijd paraat: suiker & weegschaal.

De suikerpot met oude suikerschep van mijn oma.

Caramel Cups: taartjes met borstplaat-gone-wrong-vulling!

Yummy leftovers!