dinsdag 19 september 2017

Cake video!

"For me, the cinema is not a slice of life, but a piece of cake. " 

- Alfred Hitchcock


Ok, dit is een poging. Een poging om vast te leggen hoe ik een taartje bak in mijn eigen keuken. Geen studio, geen cameraplan, geen belichting, niets van dit alles. Gewoon de werkelijkheid;) Niet helemaal natuurlijk. Want bakken is een ding, maar bakken en filmen is echt een ding;) Ik had me er een beetje op verkeken. Ik film vaker, maar dan vooral chefs die in de weer zijn in de keuken. Ik weet wat voor beelden ik wil, maar met bloem of boter aan je handen ben je minder geneigd om te zoomen met de lens of het statief te verplaatsen. Sterker; zodra ik aan het bakken ben, ben ik aan het bakken (en als ik film zie ik echt alleen wat er gebeurt door het kleine schermpje, dus dan ben ik aan het filmen). Ik ben nog niet helemaal uit over de combinatie. Maar het monteren was leuk! Dat is toch eigenlijk net koken; het bij elkaar zoeken van de juiste beelden (ingrediënten) en ze in de juiste volgorde monteren tot een film (roeren in de pan)!




 En dan hier nog even het uitgeschreven recept voor een Tartelette aux Myrtilles:

Ingrediënten voor de zanddeegbodem:
250 g bloem
50 g poedersuiker
125 g gezouten boter, in blokjes gesneden
Rasp van een biologische citroen
1 groot ei
scheutje melk

Ingrediënten voor de vulling:
400 g. bosbessen (vers of bevroren)
400 ml. crème fraîche (waarvan 100 ml topping/ 300 ml vulling)
200 g poedersuiker (waarvan 70 g voor bij de bosbessen/130 g voor door de crème fraîche)
1 ei

1. Maak eerst de zanddeegbodem: zeef de bloem en de poedersuiker boven een kom. Voeg de koude boter toe in blokjes en kneed het er doorheen tot het lijkt op broodkruim.
2. Voeg de citroenrasp toe (neem echt biologische, want in de schil van een niet-biologische sinaasappels en citroenen zitten veel slechte stoffen die je gewoon niet in je taart wil hebben!). Mix het goed door het mengsel heen.
3. Voeg het ei en een klein scheutje melk toe en kneed het tot een mooi deeg. Kneed niet te lang, want dan wordt het een taai deeg zonder de brosheid van een zanddeegbodem.
4. Maak een platte schijf van het deeg van een paar centimeter dik en wikkel het in plastic folie. Leg het deeg minimaal een half uur weg in de koelkast (als je echt tijd te kort hebt kun je het deeg ook een kwartier in de vriezer leggen).
5. Als het deeg genoeg gekoeld is, rol het dan uit op een met bloem bestoven werkblad. Rol het snel en krachtig uit tot een lap van ongeveer een halve centimeter. Rol het deeg om de deegroller en bedek de (ingevette) taartvorm met de lap. Maak een opstaand randje door het deeg iets omhoog te drukken. En maak, als je nog wat deeg over hebt, een versiering voor de bovenkant van de cake.
6.Verwarm de oven voor tot 180 ° C (160º hetelucht). Prik met een vork gaatjes in de bodem van de taart en bedek de taartbodem met bakpapier. Leg er steunvulling (rijst of bakbonen) in en bak de bodem blind in 10 minuten. Verwijder dan de steunvulling en het bakpapier en bak nog eens 10 minuten tot de bodem licht begint te kleuren.
7. Terwijl de bodem in de oven staat kun je de bosbessen samen met 70 g poedersuiker in een pannetje opwarmen.
8. Klop in een kom de 400 ml crème fraîche en 130 g poedersuiker door elkaar. Schenk ongeveer 100 ml van dit mengsel in een kannetje en zet weg in de koelkast. Je kunt dit later gebruiken als extra topping voor over een puntje taart (om het nog slechter te maken!). Klop door de overige 300 ml crème fraîche het ei met een mixer tot een luchtig mengsel.
9. Haal de taartbodem uit de oven.Verdeel driekwart van de bosbessen over de bodem en giet het crème fraîche/ei mengsel er over heen. Bak de taart 30-45 minuten in de oven totdat de bovenkant wat stevig aanvoelt.
10. Haal de taart uit de oven en verdeel de achtergehouden bosbessen over de bovenkant van de taart.
11. Serveer met een extra dot crème fraîche topping.

dinsdag 18 juli 2017

Pfft...het virtuele leven

Het 'gewone' leven in balans houden is een mooie, never ending, uitdaging. Maar het virtuele leven in toom houden blijkt ook een uitdaging! Ik begon een aantal jaren geleden met dit blog, als een plek op het internet waar ik zelf de boel mocht inrichten en optuigen. Waar ik zelf koos welke beelden en verhalen ik wilde delen met (toevallige) bezoekers. Een passie waar ik mij wekelijks mee bezig hield. Sinds het begin is er veel veranderd. Al mijn baby's (mijn meiden, mijn bedrijf en het blog) groeiden en daardoor ontstonden nieuwe dingen, nieuwe uitdagingen, nieuwe wegen. Ik wilde mijn oude bewandelde paden, waaronder dit blog, laten bestaan als een terugblik, als dagboek, als herinnering. Niet deleten in ieder geval. En nu druk zijn met nieuwe dingen en andere plekken op het internet mooi proberen te maken, betekent niet dat ik nooit meer verder wil schrijven op dit stukje van het internet.

Een van mijn accounts op Insta:  www.instagram.com/foodierecords


Maar nu blijkt, dat dat wat je laat voor wat het is, niet alleen wordt bedekt met een laagje stof. In het virtuele leven betekent laten voor wat het is: verouderde plugins en met een beetje pech '3rd party' derden die eenzijdig beslissen dat de boel anders moet. In het geval van dit blog ging alles ineens aan de wandel toen Photobucket besloot mijn foto's niet langer te vertonen die ik via Photobucket deelde op dit blog. Foto's die de zijkant van het blog opfleurden en die visueel duidelijk maakten dat ik ook nog te vinden ben op plekken als Facebook en Instagram. En de afbeelding die de achtergrond van mijn blog kleur gaf. Alleen als ik geld betaal zullen de foto's zichtbaar worden gemaakt. Oneerlijk? Ik snap wel dat ze geld willen verdienen. Maar zolang ik met dit blog geen cent verdien... raken ze de verkeerde.


Mijn vrolijke zijkant... overgenomen door mededelingen van Photobucket.