zondag 6 december 2015

Gember-kerstkoekjes 2015



De grote receptenzoektocht is weer begonnen! Yeah december! Op zoek naar het ideale voorgerecht en een spectaculair dessert voor komende Kerst. Zondagavond ongegeneerd met mijn neus in de kookboeken en kersttijdschriften. Heerlijk! Eigenlijk stiekem ook om een goed kerstkoekjes-recept te vinden, want deze week mogen we weer los op school: in de klas van jongste dochter aan de slag met uitleg over kilo's, ponden, grammen, bloem, suiker en weegschalen. Elk jaar weer gehannes met die oventjes op school, dus als 't daar lukt... wordt dit de nieuwe generatie 'Heel Holland Bakt' bakkertjes! Tijdens het zoeken kwam ik een recept voor gember-kerstkoekjes tegen dat ik ooit voor een andere website schreef die niet meer bestaat. Ik weet nog niet of we dit recept gaan gebruiken in de klas, maar ik ga deze koeken zelf zeker nog maken deze decembermaand. En ik deel het recept graag nog een keer hier op mijn eigen blog. Past precies bij de overgang tussen Sint & Kerst en met een lintje er doorheen ook nog in te zetten als kerstboomversiering. Laat die boom maar komen!

Recept: gember-kerstkoekjes
Ingrediënten:
140 g zachte ongezouten roomboter
250 g bloem
30 g zelfrijzend bakmeel
120 g bruine basterdsuiker
80 g donkere stroop
1 ei
1 el gemberpoeder

1 el kaneel
halve tl kruidnagelpoeder
halve tl nootmuskaat
klein snufje zout


Voor de decoratie:
1 eiwit
130 g poedersuiker
wat citroensap
 

1. Verwarm de oven voor op 180º graden (165º hetelucht). Bekleed twee bakplaten met bakpapier.
2. Klop de boter samen het de suiker tot een romig mengsel.
3. Giet de stroop bij het mengsel en voeg het ei toe. Mix alles goed door elkaar.
4. Voeg de bloem, het zelfrijzend bakmeel, de specerijen en en zout toe en meng alles met behulp van een spatel door elkaar. Kneed het deeg nog even na met je handen en wikkel het in plastic folie. Leg het weg in de koelkast en laat het deeg er 15 minuten koud worden.
5. Rol het deeg uit tussen twee grote vellen bakpapier, zodat een grote lap van ongeveer een halve cm dik ontstaat en steek met behulp van wat vormpjes koekjes uit. Ik koos er voor om grote harten en bloemen uit te steken.
6. Plaats de koekjes op de bakplaat en zet ze nog even terug in de koelkast om extra koud te worden (daardoor lopen ze als het goed is minder snel uit tijdens het bakken).
7. Haal ze er na een minuut of 10 uit en plaats de bakplaten in de oven. Bak de koekjes in ongeveer 10 minuten in de hete oven, haal de koekjes eruit en laat op de plaat afkoelen. Leg de daarna op een rooster om nog wat te drogen.
8. Maak ondertussen het glazuur (let op! gemaakt van rauw eiwit, dus niet zo geschikt voor kinderen) door het eiwit op te kloppen en het citroensap samen met de suiker toe te voegen. Klop het mengsel flink door tot het glanst. Gebruik een klein spuitzakje om de koekjes te decoreren met het glazuur.




vrijdag 4 december 2015

Momenten delen





Ik had mijzelf een duidelijk doel gesteld dit jaar: uitzoeken hoe ik mijn energie zo juist en goed mogelijk kan inzetten. Uitvogelen waar ik blij van word en wat bijdraagt. Richting geven. Er veranderde het een en ander, ik was bij vlagen behoorlijk onzeker en vond het moeilijk om te bepalen waar ik mij op wilde richten. Bepaalde werkzaamheden verdwenen naar de achtergrond, maar er kwam ook meer voor terug. Meer ruimte om te werken aan de wens om momenten vast te leggen. Via foto, video, tekst en tekentablet. Momenten van mijzelf, momenten van anderen en collectieve gebeurtenissen waar wij allemaal deel van uitmaken. Ik gooide balletje voor balletje op en jongleer nu - aan het einde van dit jaar - met een heel arsenaal! Was dat de bedoeling?!? Geen idee (maar het voelt in ieder geval goed)!

Het is geweest! En hoe!

Voor mijzelf is het moment vatten een manier van loslaten. Dat klinkt paradoxaal, vastleggen om het los te kunnen laten. Maar accepteren dat iets voorbij is en vervlogen, vind ik moeilijk. Dat kan ik pas doen als ik het gevoel heb dat ik het moment bewust heb beleefd. En beleven, gaat bij mij door een moment te isoleren en het op een voetstuk te plaatsen. Het voetstuk biedt troost. Ok, het is voorbij, maar het is geweest! En hoe! Het moment delen met anderen maakt het extra doorleeft. Een gedeelde blik verbindt. En die verbinding voelt als de essentie.

Misschien heb ik dit jaar wel geleerd dat ik die momenten niet alleen wil maken om ze vast te kunnen houden, maar juist om te proberen die verbinding tot stand te brengen. Door het moment te delen. Samen beleven. Volgend jaar wil ik verder gaan op deze ingeslagen paden en hoop samen met jullie te beleven wat er op ons pad komt! Samen beleven wat er op ons bord ligt, wat er in de keuken gebeurt, welke plekken we bezoeken en waar ons hart sneller van gaat kloppen!

Om te beginnen deel ik hier graag mijn video ‘A foodie in Modena’!