maandag 25 april 2011

Francofiel

Manlief wil het liefst het roer om en in Frankrijk gaan wonen. Althans, die wens komt zo nu en dan weer naar boven. Vooral na het zien van het programma met dezelfde titel: Het roer om. Waarin iedereen met gezonde zin in avontuur een Bed & Breakfast zonder horeca-ervaring en zonder enige kennis van de Franse taal en gebruiken weet te beginnen. Compleet met zoektocht naar pindakaas en hagelslag in de plaatselijke supermarkt, waarbij de locale Fransoos in gewoon Nederlands wordt aangesproken. Deze succesformule van Nederlandse horkerigheid en Franse mogelijkheden trekt veel kijkers. Zo ook mijn man. Met gepaste jaloezie bekijkt hij de belevenissen en bedenkt zijn eigen exitstrategie om zelf een dagelijks bestaan te kunnen opbouwen in zijn geliefde land. Niks geen verblijf voor gasten en het uitstippelen van toeristische routes. Nee, liever iets waarbij geen Nederlander aan te pas komt. En dan lekker integreren met die Fransen. Inclusief de warme maaltijd tussen de middag, koffie aan de bar in plaatselijk café en het drukke Franse gekeuvel over niks.
Omdat hij de ‘clé du succès’ nog niet heeft gevonden en omdat er toch ook nog wel een aanzienlijk aantal factoren zijn die een definitief vertrek moeilijk maken, blijft het bij dromen.
Vooralsnog kunnen we onze lol op met veel Franse gerechten, de nodige wijn en niet te vergeten de Franse patisserie (tip: bekijk de documentaire ‘Kings of Pastry’ over de beste patissiers ter wereld, die in Frankrijk samenkomen om een titel te bemachtigen). Die patissiers richten zich op alle vormen van suiker. Maar omdat een Franse maaltijd nou eenmaal niet enkel bestaat uit zoetigheid en ook niet uiterst ingewikkeld hoeft te zijn, volgt hieronder het recept voor een simpele quiche Lorainne. Samen met een salade een prima lunch. ‘Simple comme bonjour’. Frans eten is op zijn best in al zijn eenvoud.

Excuus van de week: verlangen naar Frankrijk
Recept: Quiche Lorraine

Ingrediënten:
grote lap bladerdeeg
200 g spekjes van goede kwaliteit
5 eieren
200 ml slagroom
200 g geraspte kaas
teentje knoflook, verse oregano en tijm
versgemalen peper

1. Oven voorverwarmen op 180°C.
2. Vet een (spring)vorm van 24 cm in met boter en bekleed de vorm met het bladerdeeg.
3. Bak de spekjes zachtjes uit in een koekenpan.
4. Fruit in een andere koekenpan de knoflook aan.
5. Klop in een grote kom de eieren met een mixer tot een schuimige massa.
6. Voeg de geraspte kaas, de slagroom, het spek, de knoflook en de kruiden toe.
7. Bak de bodem 15 minuten blind voor met een bakvulling.
8. Haal de vorm uit de oven, verwijder bakpapier en bakbonen. Laat even afkoelen.
8. Giet het mengsel in de vorm en verdeel de ingrediënten gelijkmatig.

8. Zet de quiche in de oven en laat deze in ongeveer 30 minuten gaar bakken. 


KINGS OF PASTRY Theatrical Trailer from Pennebaker Hegedus Films on Vimeo.


Quiche Lorraine

zondag 17 april 2011

Lepeltjes

Zondagmiddag op de Keizersgracht in Amsterdam. Voor mij is deze stad de wereld op z’n kop. Ver weg van de Vinex-met-dorps-karakter heb ik langs één gracht al meer dan drie verschillende talen gehoord. Engels, Frans en Hebreeuws. En overal zoveel geluid. De opeenstapeling van veranderingen ben ik niet gewend.

Snel de focus leggen op iets waar ik wel houvast aan heb. Ik heb mijn zinnen gezet op het eten van iets zoets. Op mijn zoektocht naar een perfect stukje Amsterdams gebak stuit ik op een zonnige etalage vol uitgedroogde muffins. De chocolade varianten liggen er plakkerig bij. ‘Sorry - We’re closed’ - gelukkig maar. In de directe omgeving alleen een soepwinkel vol Amerikanen en wat stoffige restaurants.
Twee straten verder vind ik mijn stukje geluk van de dag. Deze keer niet in de vorm van taart, maar in de bevroren toestand van ijs. Een grote groep Italianen komt een ijssalon uitgelopen. Italianen die buiten hun landsgrenzen ijs eten. Dat belooft wat. Bij ‘Fior di Gelato’ bestel ik, geheel tegen de gebruiken in, in het Nederlands een beker ijs. De vrouw met de ijslepel in de aanslag kijkt mij verbaasd aan en voegt een beledigd ‘I don’t speak Dutch’ aan haar blik toe, waarop ik in het Engels vraag welke smaak ze me aan kan raden. Of het nu komt door enige spraakverwarring, of dat dit de gebruikelijke gang van zaken is in deze kleine ijssalon weet ik niet. Maar tien ‘try this one’-lepeltjes later, een bol ijs opzich, sta ik weer buiten met een ‘citron-sage-ice-cream’. Zoet en romig citroenijs met een subtiele smaak van kruidige salie.

Zou prima samen gaan met een stuk Tarte Tatin, een taart die je ondersteboven moet bakken. Meestal met appel, maar vandaag met peer. Taart op z’n kop als afsluiter van een dag in een andere wereld.

Excuus van de week: een middag in Amsterdam
Recept: Tarte Tatin


Ingrediënten:
bladerdeeg (40 x 24 cm)
150 g fijne suiker
70 g roomboter
6 middelgrote peren


1. Verwarm de oven voor op 190ºC (hetelucht 170º)
2. Schil de peren, verwijder het klokhuis en snijd ze in vieren.
3. Doe de boter en de suiker in een diepe, ovenvaste pan (25 cm). Verwarm de boter en voeg de suiker toe. Leg de peren in de pan als de boter en suiker gesmolten zijn. Leg de peren met de mooiste kant naar onder. Schep de karamel voorzichtig over de peren, zodat de bovenkant ook goed karameliseert. Bak op laag vuur, gedurende 20 minuten, of totdat de peren gaar zijn en de karamel lichtbruin is.
4. Leg het deeg op de peren en druk het goed aan, zodat de peren zijn ‘ingestopt’. Snijd het teveel aan deeg weg. Plaats de pan in de oven.
5. Laat 25 tot 30 minuten in de oven bakken, of tot het deeg goudbruin en gaar is. Haal de pan voorzichtig (vergeet je ovenwanten niet) uit de oven en laat 5 minuten afkoelen. Draai daarna voorzichtig om op een groot bord.

Citron-sage-ice-cream van Fior di Gelato was snel op.


maandag 11 april 2011

Writer’s block bij voorbaat

Bestaat er ook zoiets als een ‘writer’s block bij voorbaat’? Nog voor het opstarten van een eigen blog al compleet vastlopen in de mogelijkheden waar over geschreven kan gaan worden? Wordt het schrijven over Franse taarten, over internetontwikkelingen of toch maar over de dagelijkse beslommeringen met als terugkerend ritueel de vreemde capriolen van de half demente kat en twee dochters van drie en vier met showbizz aspiraties?
Overal om mij heen starten mensen blogs en schrijven zich een slag in de rondte. Dat wil ik ook al een tijd, maar ik blijf hangen in een opstartfase van besluiteloosheid over aan te snijden onderwerpen. Niet dat ik er geen kan bedenken. Er zijn opties te over. Het heeft meer te maken met het doel wat het geheel moet gaan dienen. Waarom kiest de een voor een dagboek en heeft de ander de behoefte zijn mening van de daken te schreeuwen? Ga ik schrijven voor mijzelf? Of wil ik informeren over de boeiende zaken van het bestaan (de do’s en don’ts van het opknappen van een huis samen met de flirtende Franse aannemer of de honderd excuses voor het bakken van taart)? Voor mijzelf hoef ik die excuses niet op te sommen, want het maken van een nieuwe taart is, hoeveel calorieën er ook aan de heupen blijven plakken, altijd de moeite van het proberen waard. Maar ik deel mijn suikerverslaving graag met de wereld. Elke week een goed excuus, plus een recept. Make cake not war.

Vandaag ben ik jarig. Een jaar en een key-lime-pie plus een stuk chocolade Paastaart rijker. Misschien is dit een goed moment om een knoop door te hakken en de bij-voorbaat-writer’s-block te beëindigen.
Een jaar lang gaan schrijven over de lekkerste taarten.
Ben ik volgend jaar, naast een jaartje extra, tweeënvijftig recepten rijker. Ook op de heupen.

Excuus van de week: zelf jarig zijn
Recept: Engelse key-lime-pie


Ingrediënten:
Voor de vulling
3 grote biologische eieren, gescheiden
geraspte schil van twee limoenen
sap van vier limoenen (125 ml)
210 ml gecondenseerde melk
80 gram suiker
theelepel vanille extract
snufje zout


Voor de bodem
175 gram Oreo koekjes
80 gram roomboter, gesmolten


1. Verwarm de oven voor op 180ºC (hetelucht 160º)
2. Verkruimel de koekjes fijn in de keukenmachine. Smelt de boter in een pannetje en voeg de gesmolten boter toe aan de verkruimelde koekjes. Stort het mengsel in een beboterde springvorm (23cm) en druk goed aan.
3. Klop voor de vulling de eierdooiers los in een kom tot ze lichter zijn van kleur.
4. Voeg in een andere kom de limoensap, geraspte schil van de limoen en de gecondenseerde melk samen tot een romig mengsel. Voeg de eierdooiers toe en schenk het mengsel in de springvorm.
5. Neem een schone kom en mix de eiwitten tot deze in zachte pieken blijven staan. Voeg voorzichtig de suiker toe. Doe dit in etappes en wacht telkens even tot de suiker is opgenomen door de eiwitten. Voeg het vanille extract en het zout toe en mix totdat de eiwitten stijf zijn en de pieken overeind blijven staan (of houdt de kom als extra ingebouwd spanningselement ondersteboven boven je hoofd. Het mengsel valt als het goed is niet naar beneden...). Spatel het meringue mengsel over de taart en vorm pieken met behulp van een vork.
6. Bak de taart 15-20 minuten in de oven, of totdat de meringue goudbruin is. Laat afkoelen en plaats in de koelkast om de taart goed koud te laten worden voor het serveren.

Key-lime-pie