Het 'gewone' leven in balans houden is een mooie,
never ending, uitdaging. Maar het virtuele leven in toom houden blijkt ook een uitdaging! Ik begon een aantal jaren geleden met dit blog, als een plek op het internet waar ik zelf de boel mocht inrichten en optuigen. Waar ik zelf koos welke beelden en verhalen ik wilde delen met (toevallige) bezoekers. Een passie waar ik mij wekelijks mee bezig hield. Sinds het begin is er veel veranderd. Al mijn baby's (mijn meiden, mijn bedrijf en het blog) groeiden en daardoor ontstonden nieuwe dingen, nieuwe uitdagingen, nieuwe wegen. Ik wilde mijn oude bewandelde paden, waaronder dit blog, laten bestaan als een terugblik, als dagboek, als herinnering. Niet
deleten in ieder geval. En nu druk zijn met nieuwe dingen en andere plekken op het internet mooi proberen te maken, betekent niet dat ik nooit meer verder wil schrijven op dit stukje van het internet.
Maar nu blijkt, dat dat wat je laat voor wat het is, niet alleen wordt bedekt met een laagje stof. In het virtuele leven betekent laten voor wat het is: verouderde plugins en met een beetje pech '3rd party' derden die eenzijdig beslissen dat de boel anders moet. In het geval van dit blog ging alles ineens aan de wandel toen Photobucket besloot mijn foto's niet langer te vertonen die ik via Photobucket deelde op dit blog. Foto's die de zijkant van het blog opfleurden en die visueel duidelijk maakten dat ik ook nog te vinden ben op plekken als Facebook en Instagram. En de afbeelding die de achtergrond van mijn blog kleur gaf. Alleen als ik geld betaal zullen de foto's zichtbaar worden gemaakt. Oneerlijk? Ik snap wel dat ze geld willen verdienen. Maar zolang ik met dit blog geen cent verdien... raken ze de verkeerde.
|
Mijn vrolijke zijkant... overgenomen door mededelingen van Photobucket. |