'Guilty pleasure' van deze week: perziken
In het huis van mijn ouders waren vaak uitwisselingsstudenten te vinden. Vaak voor een lang weekend of een korte week, maar ook soms voor langere perioden. De drukte en gezeligheid die de logés met zich meebrachten vond ik altijd erg leuk. Sommige studenten spraken al gebrekkig Nederlands, maar als kind kun je ook prima communiceren met een Braziliaan of Canadees die geen touw aan je verhalen kan vastknopen. Leven in de brouwerij! Cadeautjes uit het land van herkomst en telefoongesprekken met het thuisfront in het Japans, Zuid-Afrikaans of Braziliaans. Met feestjes en excursies in de weekenden, waarbij de grote groep her en der ondergebrachte studenten bij elkaar werd gebracht en er een uitgelaten – schoolreisachtige sfeer hing. Toen ik wat ouder werd kon ik mijn Engels goed oefenen en was het een uitdaging om als 13 jarige tussen de veel oudere studenten mee te kunnen praten en vrienden te maken.
Toen ik 17 jaar was woonde er een Australische jongen bij ons in huis. Best gewaagd van mijn ouders om hem een paar maanden tussen twee dochters van 17 en 12 jaar neer te zetten. In het oude huis van mijn ouders uit 1910 kraken de trappen al als je er naar kijkt, dus het was vast geen toeval dat de zolderkamer voor hem was ingericht. Gelukkig bleek al snel dat geen van de partijen in elkaar geïnteresseerd was. Het was een nogal gesloten Aussie, rustig, soort van lui en teenage-bored, maar wel in voor biertjes drinken en uitgaan. We zaten bij elkaar ik de klas, gingen met school naar Praag en met mijn ouders naar Berlijn, fietsten samen naar school, gingen uit in Den Haag en toen kreeg ik de ziekte van Pfeiffer. Hij feestte alleen door en ik kon alleen nog maar vermoeid aanhoren wat hij allemaal had uitgespookt op Pinkpop en voor de hoeveelste keer hij een rondleiding had gehad door het Heineken-museum (They serve beer after the tour Anja! Free beers!).
Toen hij na maanden het huis verliet en bij de volgende exchange-familie ging wonen was het huis leger. En hoewel we nooit echt de meest geweldige band hebben gekregen, was ik toch een beetje weemoedig toen hij zijn koffers had gepakt. Nooit meer keihard ‘Glycerine’ van de band Bush vanuit de zolderkamer, of het schunnige ‘Millions of peaches’...
Speciaal voor mijn Aussie Symon: een dessert waar je niet veel moeite voor hoeft te doen. En als je wilt, kun je deze perziken nog overgieten met witte wijn of likeur!
Benieuwd naar mijn Engelse jam-cake met kokos van deze week? Klik dan hier om mijn blog van deze week op vrouwonline te lezen.
Recept: Gegrilde perziken
Een hele berg rijpe perziken (ongeveer een kilo)
Eventueel nog ander fruit als pruimen of hele druiven zonder pit
75 g poedersuiker
Eventueel: zoete witte wijn of likeur
1. Halveer de perziken.
2. Leg ze in een ovenschaal, met de snijkant naar boven en zeef de poedersuiker over de perziken.
3. Verwarm de gril van de oven en plaats de ovenschaal in de oven. Gril de perziken in 8-10 minuten tot de suiker begint te karamelliseren.
4. Haal de schaal uit de oven en besprenkel eventueel met witte wijn of likeur. Serveer met room of yoghurt, of gewoon zo!
