maandag 22 december 2014

Tarte taart An & De Tuin op Tafel



Afgelopen week kreeg ik fijne foodpost van het magazine De Tuin op Tafel. Hoofdredacteur Angelo Dorny komt geregeld voorbij op mijn Facebook tijdlijn met foto’s van verse oogst uit de moestuin en praktische tips over groente, fruit en kruiden.
In het magazine De Tuin Op Tafel staan recepten waarin je je oogst uit eigen tuin kunt verwerken en nog veel meer leuke informatie over moestuinieren. Het blad verschijnt vier keer per jaar, dus elk seizoen komt aan bod.




Afgelopen jaar had ik veel werk en weinig tijd om de moestuin te bestieren. Ik miste het gewroet in de aarde, het maken van een mooi tuinplan en het uit de grond staren van de eerste scheuten! Gelukkig kon ik een beetje mijn lol op met de twee moestuinbakken in mijn achtertuin (en hield mijn schoonvader het wel en wee van de echte moestuin in de gaten). De tuinboontjes werden niks dit jaar, maar de erwten en aardbeien groeiden goed. Verse kruiden heb ik ook graag in mijn tuin (binnen handbereik als ik aan het koken ben). En natuurlijk courgettes! Goede voornemen voor 2015 is dan ook: nog wat vaker de tuin in, desnoods met laptop!




In deze wintereditie van De Tuin op Tafel staan een aantal recepten die ik zeker wil uitproberen: spruitjestaart met feta, een dessert met pompoen en appelrotsjes. De ‘cupcakes’ voor vogels, gemaakt van frituurvet en zaden zijn echt een must-make voor alle bakfanaten die ook nog van vogels houden (ik)! Dus ging ik aan de slag met een hoeveelheid frituurvet waar je U tegen zegt, een berg vogelzaad en een heel veel cupcakevormpjes. Een tuintafel vol kerstcupcakes voor de vogels!

Ik wens iedereen hele mooie dagen! 
Geniet van het eten, maar vooral van elkaars gezelschap (want dat is het belangrijkste)!








woensdag 12 november 2014

Dirigent met taart



Afgelopen week stond het televisieprogramma 'Maestro' aan. Het is een programma waarbij bekende Nederlanders in de huid van een dirigent proberen te kruipen en waarbij zij de leiding krijgen over een heel orkest. Dit levert leuke televisie op, waarbij BN’ers zich vol enthousiasme storten op een haast onmogelijke taak. Het laat mooi zien hoe een orkest werkt en vooral wat de rol van de dirigent is. Zonder duidelijke sturing is het orkest nergens en wordt het een warrig geheel.

Eigenlijk was ik aan het werk zat er met een oog naar te kijken, terwijl ik het andere oog op mijn computer gericht probeerde te houden. Ik wachtte op het optreden van Carlo Boszhard, die in aflevering één iets opmerkelijks liet zien. Hij ontpopt zich als echte dirigent. Hij speelt de rol, maar het werkt ook echt. Over dit mysterie zou ik een heel blog kunnen schrijven, maar er viel mij iets anders op terwijl ik wachtte op zijn optreden. Oscar Hammerstein. Nu heb ik op de een of andere manier een zwak voor deze man. Hij lijkt op mijn vader, misschien is dat het. Deze advocaat laat in Maestro zijn zachte kant zien en dat is mooi en ontroerend. Zijn moeder was concertpianiste en hij heeft een enorme kennis op het gebied van klassieke muziek, wat in zijn voordeel werkt. Maar hij is een denker en benadert de muziek vanuit zijn hoofd. Logische aanpak voor een advocaat, maar zijn begeleider Micha Hamel probeerde deze week iets opmerkelijks. Hij had de gesloten houding van Oscar ook opgemerkt en wilde proberen om zijn manier van dirigeren vanuit een meer open lichaamshouding te laten ontstaan. Micha wilde proberen om Oscar plezier in het stuk te laten ervaren, hij wilde dat Oscar zijn armen meer opende en zijn hart daarmee als het ware open zou zetten. En dit is precies waar het om draait!

Een hart dat open staat
Je hart is je gevoel. Als het opent, opent het deuren. Er komt emotie binnen en het stroomt ook naar buiten. Dirigeren is zoveel meer dan de baas spelen. Het is geven en nemen. Het is voelen en niet bang zijn. Het is plezier hebben in het moment. Ook ik ben deze les aan het leren en zodra ik er op let komen dit soort knipogen uit het Universum op mijn pad. Zelfs via televisieprogramma’s!

Micha Hamel brengt Oscar Hammerstein op deze manier meer dan alleen overdracht van kennis op het gebied van dirigeren, hij brengt hem een waardevolle nieuwe manier van ervaren. Micha probeerde de lichaamshouding van Oscar op een hele vindingrijke manier open te breken. Tijdens de repetitie van het stuk had hij een aantal taarten voor Oscar neergezet. Op zo’n twee meter afstand. Hij wilde dat Oscar zijn best deed om de taarten te ruiken (via diepe ademhaling maak je vanzelf contact met je innerlijk) en te zien dat het draait om feest vieren, om blijheid.

Oscar deed dit perfect tijdens de repetitie. Hij had lol en dit was te zien aan zijn hele houding. Mooi om te zien. Jammer genoeg schoot hij op het echte podium terug in zijn oude rol. Oscar was terug in zijn hoofd, zijn open houding verdween en het orkest was totaal de weg kwijt. Het lijkt mij ook echt ingewikkeld met zo'n zaal achter je en midden in de spotlights. Hij kreeg de minste punten en moest het programma bijna verlaten, maar kreeg gelukkig een tweede kans. Eigenlijk krijg je zelf ook elk moment een nieuwe kans en kun je proberen om te leven met een hart dat open staat, zodat je het leven kunt voelen en veel kunt geven.

De Maestro aflevering waar ik over schrijf, vind je hier (Oscar Hammerstein begint op 26:35):
http://www.npo.nl/maestro/06-11-2014/AT_2022986

Of bekijk dit filmpje :






Wat ik at tijdens het kijken naar Maestro:
Recept: Kruidige koekjes die verdacht veel lijken op grote kruidnoten;-) Ook leuk om te bakken voor de intocht aanstaande zaterdag. Geïnspireerd op de Franse Mendiant chocolaatjes!


Ingrediënten:
250 g speltmeel
een half zakje bakpoeder
125 g roomboter
125 g bruine basterdsuiker
10 g kaneel
snufje kardemom
snufje zout
snufje gemberpoeder
snufje kruidnagel
2 el (volle) melk

Voor de decoratie:
een eetlepel gekonfijte sinaasappel
een paar stukken donkere chocolade, in kleine stukjes
wat pecannoten, in stukjes

Bereiding:
1. Voeg alle ingrediënten samen in een kom en mix alles goed door elkeer. Voeg eventueel nog wat melk toe als het geheel te stug/droog blijft of wat bloem als het te klef is geworden.
2. Draai grote kruidnoten van het deeg en druk ze plat tussen je handen. Leg ze op een met bakpapier beklede bakplaat. Decoreer de kruidige koekjes eventueel met gekonfijte sinaasappel, stujes chocolade en pecannoten (druk deze ingrediënten iets aan in het koekje zodat ze goed blijven zitten tijdens het bakken).
3. Verwarm de oven voor op 160º C graden (145º hetelucht).
4. Bak de koekjes in 15 tot 20 minuten in de oven.

vrijdag 31 oktober 2014

Bakken is delen



Eten is emotie en afgelopen jaren heb ik stukjes geluk en verdriet gekoppeld aan eclairs, cheesecakes en speculaas. Niet als een emotie-eter (eten omdat je je blij of ellendig voelt), maar als een gekoppelde herinnering. Als ik de sinaasappelcakejes met steranijs zie, herinner ik mij de fijne dag met mijn beste vriendin Michelle. Door de Galettes de Bretagne zie ik mijn moeder die in mijn keuken de galletes dicht stond te vouwen. De tarte au citron op de paastafel-fotoshootfoto's brengt me terug naar de lol die ik heb met mijn creatieve zusje & nichten (voor AH of Jumbomagazine... wij zijn in te huren als ‘the fantastic 4’. Twee x twee zussen voor al uw paasstollen, paascreaties, thematafels, lentelunches, decoratie en foto’s- wij zijn bijna van alle markten thuis- neem gerust contact met ons op;-)).


Spirituele reis
Bij het zien van de mini-Florentins ga ik juist terug naar een bewogen vakantie in Frankrijk waarbij ik, door gebruik van verkeerde medicijnen, in het ziekenhuis belandde. Het had niet veel gescheeld of ik had het niet kunnen na vertellen. Het is een van de meest duidelijke momenten in mijn leven geweest waarop ik mij bewust werd van de kwetsbaarheid van het leven. Het is zoveel waard en het kan zo snel voorbij zijn. Het heeft je zoveel te bieden. Ontdek wat je wilt ontdekken en leer van de lessen die het leven je geeft. Voor mij is die ervaring het begin geweest van een spirituele reis die mij meer bracht dan ik ooit had durven dromen. Klinkt weeïg en wazig en valt misschien uit de toon op dit luchtige blog over patisserie, maar het delen is onderdeel geworden van wie ik ben. Delen van eten, het delen van sfeer en het delen van de verwondering over alle bijzondere dingen die op ons pad komen. De kleinste dingen zijn bijzonder en maken het leven mooi, als je ze echt ziet.
Liefde telt en daarom hou ik van de momenten waarop ik, met heel mijn hart kan bijdragen aan het beleven van de momenten die we samen ervaren. Liefde en aandacht die je stopt in het eten dat je maakt, liefde in je echte aanwezigheid op de momenten dat je samen bent.

Deel met liefde
In een pak koekjes uit de supermarkt vind je veel ingrediënten, maar geen liefde. Maak daarom zelf je eigen baksels en deel ze met de mensen waar jij om geeft. Dit hele blog staat vol met taarten en gebakjes die jij ook kunt maken. Wil je je geliefde niet meteen een taart voor 12 personen voorzetten, maak dan de helft van het recept. Of maak twee eenpersoons appeltaartjes. Groot genoeg om iemand blij mee te maken en van te genieten! Zonder schuldgevoel natuurlijk;-) Sta stil bij dit moment en vier de stukjes van je leven. Celebrate life... let’s eat applepie!





Recept: Kleine appeltaartjes (twee stuks, zonder ei!)
Ingrediënten:
1 grote appel
1 eetlepel rozijnen
een paar dadels, ontpit
1 tl kaneel
1 tl kardemom
1 eetlepel suiker
Eventueel een eetlepel Amaretto

Voor het deeg:
66 g zelfrijzend bakmeel
33 g witte basterdsuiker
heel klein snufje zout
1 tl citroenrasp
40 gr roomboter
2 el (volle) melk

Bereiding:
1.Voeg het zelfrijzend bakmeel, de suiker, het zout en de citroenschil in een kom. Voeg de koude boter toe en meng het geheel vlug door elkaar totdat een kruimelig deeg ontstaat. Kneed het geheel tot een samenhangende bal en druk het deeg plat. Verpak in vershoudfolie en leg het deeg 1 uur in de koelkast om goed koud te worden (of 20 minuten in de vriezer als je haast hebt).
2. Schil de appel en verwijder het klokhuis met behulp van een appelboor. Snijd de appel horizontaal door midden, zodat je twee gelijke delen krijgt met ieder een uitsparing in het midden (waar het klokhuis eerst zat). Leg de appelstukken in een schaaltje en strooi er de kaneel, 1 eetlepel suiker en de kardemom overheen.
3. Verwarm de oven voor op 160º C graden (150º hetelucht).
4. Verdeel het deeg in twee gelijke delen. Verdeel vervolgens deze stukken in een deel voor de bodem (2/3e) en een deel voor de bovenkant (1/3 deel). Rol het deeg voor de bodem uit tussen twee vellen bakpapier (dan plakt het nergens aan vast) met de deegroller tot een plak van ongeveer een halve cm dik. Vet twee ronde ovenschaaltjes in met boter. Leg een rondje bakpapier op de bodem van de schaaltjes (dan krijg je de taartjes makkelijker uit de vorm na het bakken).
5. Leg een cirkel van deeg op de bodem van de vorm. Leg daarbovenop een appelhelft en vul de uitsparing van het klokhuis op met rozijnen en dadels.
6. Rol van het overgebleven deeg strengels en versier er de bovenkant van de taartjes mee.
7. Bak de kleine appeltaartjes in 25 tot 30 minuten in de oven. Besprenkel de taartjes als ze uit de oven komen eventueel met een eetlepel Amaretto (hierna alleen nog maar delen met volwassenen!).

vrijdag 19 september 2014

Dus je hebt veel appels en peren...



Guilty pleasure van deze week: makkelijke taartjes
De oogst is in volle gang. Appels en peren! En er zijn er extra veel van dit jaar. Niet alleen omdat Rusland ze niet afneemt, maar ook omdat het gewoon een bijzonder goed peren jaar bleek! De peren-leiboom, die we al een aantal jaren totaal vergeten waren te leiden langs de ijzeren draden aan onze schuurmuur, groeide ondertussen wild tot ver boven de schuur. Er was ooit één verdwaalde peer aan gegroeid, maar de perenboom gaf daarna van schrik nooit meer een bloesempje, laat staan nieuwe peren. Net na de winter, toen het warm genoeg was om onze postzegeltuin weer eens in te trekken en een snoeiplan te maken, riep ik dat die 'peerlozeperenboom' er nu toch wel uit mocht. Hij neemt alle zon weg in de zomer en groeit buitenproportioneel hard hoger dan onze kleine tuin aan kan. Ik ben bang dat die boom ook nog ergens oortjes heeft ontwikkeld in zijn megagroeiproces, want een paar weken later zag de boom wit van de bloesem. Deze drang tot overleven (geen bloesem was immers het kap-criterium) vond ik heel bijzonder en de boom mocht blijven. Afgelopen weekend leek de boom bijna te bezwijken onder het gewicht van de peren en hielden we grote-peren-pluk-dag. Ik heb de boom een dikke vette knipoog gegeven. Hij mag blijven staan!






Onze peren bleken stoofpeertjes te zijn en we hebben er al aardig wat inmaak-sessies opzitten. Van veel oogst word je creatief en daarom hier een super makkelijk, maar heerlijk taartje waar je de peren (of appels als je er daar juist veel van hebt) in kan verwerken!






Recept: Deze week verzon ik een variant op de Franse frangipane taartjes. Ik gebruik hazelnoot in plaats van amandel en dit geeft direct een heel ander effect aan de taart. Hazelnoot gaat mooi samen met de smaak van stoofperen.

Makkelijk taartje met frangipane van hazelnoot & een topping van stoofpeer
Ingrediënten:
1 groot stuk kant en klaar bladerdeeg (of 8 kleine vierkante velletjes, aan elkaar)
2 eieren
125 g zachte boter
125 g poedersuiker
125 g gemalen hazelnoten
20 g bloem

Voor de topping van stoofpeertjes:
drie middelgrote stoofpeertjes
bessensap
een pijpje kaneel
twee stuks steranijs
flinke schep suiker

Bereiding:
1. Schil de peren en snijd ze in dunne partjes. Leg ze in een pan en strooi er een flinke schep suiker over. Voeg het kaneelstokje en de steranijs toe. Giet de bessensap over de peertjes tot ze net onder staan. Breng het geheel aan de kook en laat het zachtjes doorkoken. Prik na een kwartiertje om te kijken of de peertjes zacht zijn. Haal ze uit het vocht en laat ze iets afkoelen. Kook het vocht nog wat verder in, zodat een mooie siroop ontstaat. Zet de siroop weg om aan het einde van het bakproces te gebruiken.
2. Verwarm de oven voor op 180º C graden (160º hetelucht)
3. Voor de hazelnootfrangipane moet de boter worden geklopt tot een zachte massa. Voeg de poedersuiker, de gemalen hazelnoten en de bloem toe en klop het geheel voorzichtig door elkaar. Voeg de eieren er een voor een aan toe en blijf kloppen tot ze volledig zijn opgenomen in het mengsel. Zet het mengsel even weg.
3. Rol het bladerdeeg uit en bekleed een (ingevette) taartvorm. Ik gebruikte een taartvorm met een losse bodem zodat de taart er gemakkelijk uitkomt na het bakproces.
4. Smeer de frangipane uit over de bodem.
5. Bedek de frangipane met dunne schijfjes stoofpeer.
6. Bak de taart in de oven. Ongeveer 40-50 minuten, tot het bladerdeeg mooi goudbruin is van kleur.
7. Haal de taart uit de oven en bestrijk de peren met wat van de ingekookte siroop.


Geen peren in de tuin, maar wel een berg appels?!

 


Geen peren in de tuin, maar wel een berg appels?! Maak dan een frangipanetaart met appelpartjes! De appelpartjes hoef je niet te koken, maar kun je gewoon op de frangipane leggen. Zelf vind ik amandel en appel een mooie combinatie, dus zou ik kiezen voor een klassieke frangipane gemaakt van gemalen amandel. Vervang de stoofperen door partjes appel en besmeer ze met een eetlepel druivengelei of abrikozenjam.





donderdag 4 september 2014

Geitenkaascheesecake & leven in... la douce France



Guilty pleasure van deze week: zachte geitenkaas
Midden in Frankrijk. Eigenlijk voel ik me daar het fijnst. En omdat ik niet goed wist of dat komt doordat het meestal vakantie is zodra ik daar ben en er eigenlijk niets hoeft, wilde ik dit jaar extra lang blijven. Lang genoeg om te doen of je er woont. Er moest zelfs nog wat gewerkt worden en we verbleven in een huis, wat het ‘we-doen-of-we-hier-wonen’ toch wat makkelijker maakt dan bij het verblijf in een tent. Eigenlijk speelden we ‘Ik vertrek’ in een overzichtelijke maand (eerst een heerlijke week bij mijn ouders en daarna huurden we drie weken een huis bij vrienden!), maar dan zonder geklus. En nee, het verveelde geen moment! Het leek even echt, maar dan zonder dat ik mijn dochters mee moest te sturen met het plaatselijke schoolbusje, zonder conflicten met Franse aannemers of het elektriciteitsbedrijf, zonder zorgen over kilo’s die erbij komen en zonder bureaucratisch papierwerk. Bij een echte emigratie komt zoveel meer kijken. Onze mini-emigratie was eigenlijk al het goede van emigreren, maar dan zonder gedoe. Ik denk dat we er maar een traditie van moeten maken en vanaf nu elke zomer met een stapel werk onder de arm (maar met een wijntje binnen handbereik) naar Frankrijk moeten vertrekken, voor minimaal een maand!


Thuis in Frankrijk... Can you believe this?! #nofilter
 







De oven in het huis maakte deze zomer overuren. Flammenküche (een plaattaart/pizzarecept uit de Elzas), gevulde champignons, Provinciaalse plaattaart met tomaat en ansjovis, fruittaarten met frangipane (een romige amandelvulling), heel veel meringues en (Franse) geitenkaascheesecakes. Deze laatste cakejes ontstonden omdat ik zin had in cheesecake, maar geen roomkaas in huis had en ook maar een klein beetje room in de koelkast had staan. Met de zachte, jonge geitenkaas die ik wel had, maakte ik smeuïge, zoete geitenkaascheesecakejes met citroen en een bodem van koekjes uit Bretagne. Franse cheesecake, oftewel ‘tartelettes au chevre frais sucré & citron’. Iets in die richting;-) Thuiskomen en direct feesten met vrienden & familie maakte de terugkeer van onze mini-emigratie gelukkig feestelijk. Een goed excuus ook om alle lekkere dingen die we in Frankrijk aten afgelopen maand nog eens op tafel te zetten! Frankrijk is geweldig, maar ik zou iedereen hier veel te veel missen;-)


Wijntje erbij, Flammenkuche & de buitenhaard!







Recept: Geitenkaas cheescakejes (voor 8 grote, of 16 kleine)
Ingrediënten:
200 gram galettes Bretonnes (of koekjes zoals Bastogne als je niet aan deze koekjes kan komen)
40 gram boter
250 gram zachte geitenkaas (naturel)
6 eieren
250 gram suiker
10 ml room
rasp van een biologische citroen

Verder nodig:
• een keukenmachine
• een mixer
• 8 kartonnen tartelettevormpjes (stevig) of papieren cupcakevormpjes en een cupcakebakplaat (de vulling is vloeibaar, dus de houder is handig bij het gebruik van papieren vormen).

Bereiding:
1. Verwarm de oven voor op 180º C graden (160º hetelucht)
2. Maal de koekjes tot een fijn verkruimeld mengsel in de keukenmachine. Smelt de boter in een steelpan en voeg de gemalen koekkruimels toe. Meng het geheel door elkaar. Verdeel dit over de bodems van de (tartelette)vormpjes en druk stevig aan met behulp van de achterkant van een lepel. Het laagje koekkruimels is ongeveer een halve centimeter dik.
3. Maak de vulling. door de geitenkaas glad te mixen met de mixer. Voeg de eieren toe en mix het geheel door elkaar tot een mooi romig mengsel. Er zullen nog stukjes geitenkaas aan het oppervlakte blijven komen. Dat is niet erg, maar mix door tot deze stukjes klein zijn (hele grote stukken geitenkaas zullen in de oven niet oplossen en grote klonten vormen in de cake - wil je niet, de kleine stukjes smelten wel -wil je wel;-)). Voeg de room, suiker en citroenrasp toe en meng tot er een glad geheel ontstaat. Giet het mengel in de vormpjes, bovenop het koekkruimelmengsel.
4. Bak de cakejes in ongeveer 45 minuten goudbruin. In de oven rijzen de cakjes behoorlijk, maar ze zakken weer wat in zodra ze uit de oven komen. Laat ze afkoelen en bestrooi ze met poedersuiker. Serveer eventueel met een dot gezoete crème fraîche.

zondag 10 augustus 2014

De BRITA Waterfilterkan en een recept voor Wodka-watermeloen





Guilty pleasure van deze week: water
Schoon water is belangrijk. Nu hebben we het geluk dat we in Nederland al bijzonder schoon water uit de kraan kunnen halen. Maar de hardheid van het water verschilt nogal per regio. Toevallig woon ik net in zo’n regio waar de waterkoker na de eerste keer gebruiken al direct vol kalk zit en waar het koffiezetapparaat best heel vaak laat weten dat hij ontkalkt wil worden (daar hebben we tegenwoordig een fancy alarmlichtje voor dat oplicht zodra het zover is). Er zit dus behoorlijk wat kalk in ons water. Ik was erg blij toen ik de BRITA Waterfilterkan opgestuurd kreeg om uit te proberen. Kon ik eindelijk eens kijken of het zuiveren van je water ook iets voor mij is. En of het de smaak van het water doet veranderen als er minder kalk in zit. In de waterfilterkan zit een MAXTRA filterpatroon. Deze filtert in korte tijd kalk, chloor en metalen die via de leidingen in je huis in het kraanwater terecht kunnen komen. Het filterpatroon bevat twee natuurlijke zuiverende stoffen (harskorreltjes en actieve kool) waardoor het water gezuiverd wordt. De Nevelia waterfilterkan is in een reeks nieuwe,trendy kleurpatronen te verkrijgen. Ik ontving een mooi roze exemplaar, de BRITA Nevelia Cool Kiss - een limited edition. En na enige opstart investeringen (bijgeleverde folder aandachtig doorlezen, filter in de waterkan plaatsen, twee keer laten doorlopen voor het eerste gebruik) kon het vergelijkend warenonderzoek beginnen. Met een glas gezuiverd water en een glas gewoon water uit de kraan. En het was meteen duidelijk. Het gefilterde water smaakt zachter en anders dan het gewone kraanwater. Eigenlijk een beetje zoals uit een fles bronwater. Ik was er meteen over te spreken. Er zit wel een licht bittere smaak in de afdronk waar niet alle familieleden enthousiast over waren, de een proeft het meer dan de ander. Als je het gefilterde water gebruikt om thee of koffie mee te zetten, komt het gefilterde water het resultaat ten goede. De koffie en thee worden voor mijn gevoel echt lekkerder!




Op internet zijn zowel verhalen van voorstanders als verhalen van tegenstanders te vinden als je informatie zoekt over de BRITA waterfilterkan. Sommige mensen beweren dat je door het gebruik van de kan alle goede stoffen uit het water zuivert, andere beweren dat het stilstaande waterlaagje in de kan een bron van bacteriën is. Maar er zijn ook mensen bij die alleen nog maar gefilterd water uit de kan drinken. De drinkwateroptimalisatie en de hoge kwaliteit van de producten van BRITA spreekt veel mensen aan. In mijn zoektocht naar aanvullende informatie over de kan, vond ik zelfs een discussie op internet over het filteren van goedkope wodka door de filterkan, maar daar lijkt het mij BRITA toch echt niet om te doen geweest toen zij deze kan ontwikkelden. Wel grappig dat mensen altijd een eigen draai weten te geven aan het gebruik van apparatuur. Er zijn dus wat kritische kanttekeningen te vinden, maar ook tegelijk ook hele positieve reacties.

Zelf denk ik vooral dat je, net als met alles wat je doet, zelf goed moet kijken wat het gefilterde water jou oplevert. Woon je, net als ik, in een gebied met hard water? Dan is het wellicht een goed idee om de BRITA waterfilterkan te gebruiken bij het bereiden van je thee en koffie. Ik drink mijn koffie nu graag op die manier!



Hier nog een fijn zomers recept voor iedereen die Wodka in huis heeft! Deze toepassing is een perfecte aanvulling op elk zwoel zomerfeest: wodka-watermeloen! Maak de wodka-watermeloen een dag van te voren, zodat alle wodka in de watermeloen kan trekken.

Recept: Wodka-watermeloen
Ingrediënten:
1 kleine fles wodka
een watermeloen
eventueel een paar flinke schep kristalsuiker

Extra nodig:
een trechter

Om de wodka in de watermeloen te laten opnemen, kun je de fles wodka omgekeerd in de watermeloen zetten of een trechter waar je telkens wat wodka in giet. Hiervoor moet je een uitsparing maken in de watermeloen. Deze uitsparing moet even breed en net iets langer zijn dan de hals van de fles. Gebruik de dop van de fles zodat je de ideale maat voor de omvang van de uitsparing weet aan te houden. Snijd met behulp van een mes een mooi rond gat in de watermeloen, waar de fles of trechter in past. Schuif de watermeloen over de fles en draai de meloen om zodat de fles op zijn kop bovenop de watermeloen staat. Stut de watermeloen zodat de fles op zijn plek blijft en laat de watermeloen vol lopen met de wodka tot de fles leeg is. Als je een trechter gebruikt kun je af en toe ook nog wat suiker toevoegen, zodat de wodka-watermeloen een hoog ‘breezergehalte’ krijgt (zoet, echt iets voor dames;-)). Als alle wodka in de watermeloen is verdwenen, dek dan het gat af en bewaar de watermeloen in de koelkast. Snijd hem net voor gebruik in mooie stukken. Have fun!


woensdag 30 juli 2014

Het 25ste nummer van Jamie magazine



Guilty pleasure van deze week: Jamie himself;-)
Jamie Oliver! Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik gek ben op deze man! In mijn studententijd keek ik al naar zijn kookprogramma’s en vooral zijn 'Midnight Breakfast' (nachtelijk ontbijt om de kater alvast tegen te gaan) was populair! Later leerde ik koken aan de hand van zijn kookboeken en deed ik voorzichtige pogingen om in mijn eigen achtertuin groenten en kruiden te laten groeien. Zijn passie en enthousiasme werken aanstekelijk. Een echte fan dus & altijd benieuwd naar zijn volgende uitdaging, boek of magazine. Ik ben erg blij met de Nederlandse editie van Jamie Magazine en nu ligt het 25ste nummer in de winkels!

Het 25ste nummer van Jamie magazine is één groot zomers feestnummer dat vol staat met de vrolijkste cocktails, oogverblindende taarten en heel veel zonnig buiteneten. Daarnaast neemt het magazine je mee langs de leukste adresjes op Mallorca en geven ze je inspirerende campingrecepten om er deze zomer ook voor je tent of caravan een feestje van te kunnen maken. Op naar de winkel dus!

De Confetticake uit dit 25ste nummer is al uitgekozen door dochterlief die haar zomerse verjaardag graag viert met uitbundige taarten! Zelf word ik blij van de ijstaart en de weelderige worteltaart, of blader door naar het einde van het nummer voor de mooie perzik-amandeltaartjes! Op en top zomer en waanzinnig lekker!







zondag 13 juli 2014

Poilâne, Cuisine de Bar & de smoothies van Tarte taart An

Poilâne - Paris


Guilty pleasure van deze week: smoothies & Parijs!
Rue du Cherche-Midi in Parijs. In deze lange straat in het 6e arrondissement van de stad, vind je twee bijzondere zaken. Bakkerij Poilâne en Restaurant Cuisine de Bar. Poilâne is één van de favoriete bakkers van mijn foodblogheld David Lebovitz, dus tijdens een tripje naar Parijs moest en zou ik er een brood aanschaffen! De winkel is niet groot. Een entree met twee etalages aan weerszijden en een grote houten toonbank in het midden van een kleine, wat donkere, vierkante ruimte. Op houten planken aan de wanden staan de grote ronde broden uitgestald waar Poilâne zo bekend om is. Zuurdesembrood met een mooie ‘P’ erop. Het is alsof je terug gaat in de tijd. De drie medewerkers in lange witte schorten, die ook nog in dit kleine winkeltje rondlopen en je bedienen, het brood van de planken halen en uiterst behulpzaam zijn, vullen dit beeld van de ouderwetse sfeer mooi aan. Het is een bijzondere plek met bijzonder lekker brood. Met een enorm exemplaar onder de arm verliet ik de winkel.




Brood van Poilâne!



Een deur verder zit La Cuisine de Bar. Door de waslijst aan 'things-I-want-to-see-in-Paris', waren we op onze laatste dag in Parijs vanuit de hotelkamer direct de plekken gaan bezoeken die nog op het lijstje stonden en was het ontbijt er bij ingeschoten. We waren dus laat voor het ontbijt, maar in de rustige zaak konden we nog aanschuiven voor een petit déjeuner. Koffie in een grote kom, croissants en brood van Poilâne, de lekkerste roomboter, mooie jam, verse jus en hele aardige bediening! Omdat het rustig was konden we een beetje met haar praten. Of het echt waar is dat de Fransen hun croissants in de kom koffie dopen? "Oui!" En of ik dat ook uit wilde proberen? "Oui!" Of je de koffie met de enorme lepel (formaat pollepel) die naast de kom koffie was neergelegd moet oplepelen? "Non! (gewoon aan je mond zetten als een gewone koffie)." Leuke zaak, waar met veel enthousiasme met de voorbereiding van de lunch werd gestart. Omdat de keuken zich midden in de ruimte bevindt, kun je met eigen ogen zien met hoeveel passie ze er omgaan met de producten en met hoeveel liefde er wordt gewerkt aan mooie gerechten. Bijzondere ervaring. Helemaal toen ik later las dat deze zaak normaal gesproken afgeladen is. Met lange wachtrijen voor de deur! David Lebovitz schreef er een mooi stuk over.  Ik denk dat het komt omdat we op een abnormaal tijdstip binnen kwamen vallen en we vooral veel geluk hadden!


Heerlijk ontbijt bij La Cuisine de Bar!

Mooie Franse quote ergens in Parijs!

Een wijntje op een van onze routes;-)

Franse cartes postales!

De slotjesbrug.

An in Paris;-)

Met het brood konden we nog een hele tijd nagenieten van ons bezoek aan Rue du Cherche-Midi, maar ook aan megabroden komt een einde. Thuis eet ik bijna nooit brood. Als ik om de hoek van Poilâne zou wonen zou ik vast en zeker kilo’s aankomen! Ik hou het op havermout in de winter en smooties in de zomer! Als ode aan een mooi ontbijt hier twee van mijn smoothies die ik ‘s ochtends uit de blender tover. Alles op gevoel, dus zonder afgemeten hoeveelheden!



Aardbeiensmoothie.

De enige echte Tarte taart An kaneel/banaan-Horchata-smoothie;-)

Recept 1: Roze aardbeiensmoothie voor een dag vol energie!
Ingrediënten:
handje aardbeien
handje bosbessen
twee eetlepels havermout (ongekookt)
paar blaadjes munt
een of twee glazen biologische soyamelk (mijn soyamelk is iets gezoet met ruwe rietsuiker)

Alles in de blender. Even mixen en voilà: een gezonde en lekkere petit déjeuner in een handomdraai!


Recept 2: Biologische Kaneel/banaan-Horchata-smoothie voor een bijzondere start van je dag!
Een andere variant die ik vaak maak is een smoothie die veel weg heeft van een Horchata! Dit Spaanse drankje wordt eigenlijk gemaakt met gemalen amandelen en rijst, maar ik maak er mijn eigen versie van met amandelmelk en havermout. De structuur komt behoorlijk overeen met die van een echte Horchata en door de toevoeging van een banaan wordt deze smoothie extra romig (dat wordt een Horchata normaal gesproken door de rijst).

Ingrediënten:
een banaan
een flinke snuf kaneel
twee eetlepels havermout (ongekookt of gekookt. Hier varieer ik. Als ik nog wat gekookte havermout heb gebruik ik die, anders gaat het er ongekookt doorheen)
een of twee glazen amandelmelk

Net als bij de roze aardbeiensmoothie: alles in de blender. Even mixen en zo heb je een heerlijke Horchata-like-smoothie! Voor een relaxed begin van de dag! Gaat goed samen met een essay over Parijs van Adriaan van Dis;-)

vrijdag 4 juli 2014

Rabarber, wodka en cake! De zomer kan beginnen!


Guilty pleasure van deze week: rabarber & wodka
Omdat het eigenlijk al bijna niet meer kan: rabarber! Eigenlijk kun je rabarber slechts tot 21 juni oogsten, want daarna bevatten de rabarberstengels te veel oxaalzuur. Er ligt nog wel wat rabarber in de winkels, dus wees er snel bij! Ik kreeg de laatste lichting uit de tuin van een vriendin en besloot er rabarberwodka mee te maken, zodat we er nog wat langer van kunnen genieten. Het recept las ik jaren geleden in een column van Janneke Vreugdenhill in nrcnext. Elke zomer is het mijn favoriet! Het recept staat gelukkig nogsteeds online: http://www.nrcnext.nl/koken/2011/05/02/rabarberwodka

En met de rest van de rabarber maakte ik deze rabarbercakejes. Met biologische speltbloem, biologische rietsuiker, gewone pistachenootjes, biologische yoghurt, biologische eieren, biologische roomboter en biologische citroenschil. Man oh man...je zou bijna denken dat ze gezond zijn;-)







Na een week ziet de wodka er mooi roze uit!

Recept: Raberbercakejes voor bij de wodka;-)
Voor zo’n 20 stuks!

Ingrediënten voor de cake:
150 g zachte roomboter
200 g rietsuiker
2 eieren
rasp van een (biologische!) citroen
175 ml yoghurt
300 g speltbloem
14 g bakpoeder (bijna het volledige pakje bakpoeder)

Voor de topping:
3 stengels mooie rode rabarber
75 g rietsuiker
50 g pistachenootjes
4 eetlepels speltbloem
1 flinke snuf kaneel
50 g gesmolten roomboter

Verder:
Siliconen bakvormpjes

1. Maak eerst de topping, zodat je straks alles snel de oven in kan schuiven! Was de rabarber en snij de stengels in kleine blokjes. Zet de rabarberblokjes even opzij.
2. Meng de 75 g rietsuiker met de pistachenootjes, 4 eetlepels speltbloem, een snuf kaneel en 50 gram gesmolten roomboter. Zet dit mengsel ook even aan de kant.
3. Verwarm de oven voor op 180º (160º hetelucht).
4. Maak het cakebeslag. Klop de boter en de suiker in een mengkom tot een romig geheel.
5. Klop de eieren en het citroenschil er doorheen.
6. Voeg de yoghurt toe en mix alles goed oor elkaar.
7. Zeef daarna de speltbloem en het bakpoeder boven de kom en vouw het door het mengsel.
8. Schep het beslag in de vormpjes met behulp van twee lepels.
9. Leg op elk cakeje een paar stukjes rabarber en druk ze een klein beetje aan. Maak het af met wat van het suiker/pistache mengsel.
10. Bak ze in ongeveer 12-15 minuten goudbruin en gaar.