maandag 25 juli 2011

Mes souvenirs

‘Partir c’est mourir un peu’. Omdat het verlaten van Frankrijk altijd weer ‘tranen met tuiten’ oplevert, heb ik een manier gevonden om de pijn te verzachten. Na een complete volksverhuizing richting Frankrijk aan het begin van onze zomervakantie zou je denken dat in de overvolle koffers geen plek meer over is. Maar voor het goede doel wil ik best extra creatief inpakken, om zo ruimte te maken voor het meenemen van diverse souvenirs op de terugreis. Zo bonjour ik mijn familieleden op de dag van vertrek terug naar Nederland de auto in, gekleed in de dikste spijkerbroek, aangevuld door t-shirt, trui en vest, weer of geen weer. Na deze 'overdress-sessie' kon dit jaar het volgende mee terug naar Nederland:

Een fles Crème de Cassis (halfleeg vanwege de vele Kirs die we nodig hadden om aan het naderende afscheid te wennen), een lading peperchocolade van Lindt, een citroenrasp (zesteur), een enorme pot sucré glacé (poedersuiker), een blikje lait sucré concentré (waar ‘mijn’ twee beveiligingsmedewerkers van de E.LECLERC zo hard naar hadden gezocht), een fles amandelsiroop (waar de rest van de familie van blijkt te gruwelen: “Het lijkt net of je een gevulde koek opdrinkt.”), dozen met ‘biscuits roses’ (een soort lange vingers uit Reims, die je in je Champagne schijnt te mogen dopen), super lekkere crème d’Isigny (crème fraîche) en een berg Franse abrikozen en nectarines. Die laatsten zouden we onderweg opeten, maar na een overload aan m&m’s en de bij onze favoriete bakker ingeslagen 'croissants aux amandes & chocolatines' was er geen plek meer voor de dagelijkse dosis gezondheid. 

Eenmaal thuis waren de souvenirs hard nodig. Met de herinnering aan de Franse fruittaartjes en met de rijpe abrikozen op de hoedenplank moest er natuurlijk een eigen fruittaart-variant van komen.
Zonder veel moeite herinnerde ik me de smaken. De nadruk van deze waterige zomervakantie lag bij gebrek aan zomer op het eten van taart, aangezien het badpak toch ongebruikt in de koffer kon blijven.

Excuus van de week: druilerige terugkomst in Nederland
Recept: Frans fruittaartje


Ingrediënten:
1 pak kant en klaar bladerdeeg (groot)
50 g boter
200 g kristalsuiker
twee appels
twee nectarines
vijf abrikozen
1 citroen
1 blikje gecondenseerde melk
60 g amandelpoeder
1 bakje crème fraîche
60 g poedersuiker

1. Verwarm de oven voor op 210º (190º hetelucht). Beboter een taartvorm (23 cm).
2.Schil het fruit en snijd het fruit in parten
3. Gebruik je nieuwe 'zesteur' om enorm veel sliertjes van de citroen af te snijden.
4. Bekleed de taartbodem met het deeg. Scheur een vierkant stuk bakpapier af en maak er een prop van. Vouw weer uit en spreid het bakpapier uit over de bovenkant van het deeg. Vul met bakbonen of bakrijst en bak de deegbodem in tien minuten blind. Haal de taartbodem uit de oven, verwijder de bakbonen en het bakpapier.
5. Laat de boter smelten in een pan. Voeg de kristalsuiker toe en laat smelten. Voeg de gesneden appel en de citroenschillen toe. Kook op laag vuur tot de appels zachter zijn.
6. Voeg de nectarines en abrikozen toe en bak nog een paar minuten mee.
7. Meng voor een snelle frangipane de amandelpoeder met een paar eetlepels gecondenseerde melk. Meng totdat een mooi, glad mengsel ontstaat. Smeer het mengsel op de taartbodem.
8. Leg het fruit op het frangipane-mengsel en bak nog tien minuten in de oven.
9. Meng de crème fraîche met een paar eetlepels poedersuiker en serveer samen met de fruittaart.


Les apricots.
De 'zesteur'.

Vloeibare gevulde koek.

Kant en klaar deeg.

Sugar daddy!

Lindt's peperchocolade.

Biscuits roses.

Du fruit.

Crème fraîche.

Gecondenseerde melk, French style.
Tarte aux fruits.
Stukjes Franse fruittaart!

Met crème d'Isigny er bovenop.

dinsdag 19 juli 2011

Franse patisserie

Van een Frans au-lait-cru-kaasje naar de binnenkant van een ziekenhuiskamer. Een heel verhaal dat beter thuishoort op een medisch blog. Feit is wel dat ik de afgelopen week niet meer in de buurt van mijn computer ben geweest en ik hierbij een inhaalslag aan taartverhalen ga maken, met extra foto’s om de goede afloop te vieren;-)

Vorige week een schandalige hoeveelheid Franse taartjes ingeslagen in een kleine Franse patisserie. Twee vanille eclairs voor mijn dochters, een reuze macaron fraise met frambozen ertussen voor manlief en een Florentine voor mijzelf, omdat ik die op het repertoire van zelf te fröbelen taart had staan en toch echt eerst the real deal moest proeven. On the side hadden we trouwens ook nog een berg met macarons en een heuse Figue ingekocht, want die konden we gewoonweg niet laten liggen. Gelukzalige momenten bij het oppeuzelen van onze treasures. Het blijft me verbazen dat de gemiddelde Franse bakker een enorm assortiment taartjes weet te produceren - elke dag weer opnieuw. Met de zondag als absoluut hoogtepunt van de week, omdat de Fransen er dan massaal op uittrekken naar familieleden. Daar kunnen ze natuurlijk niet met lege handen aankomen. Ze komen alleen binnen wanneer ze een mooie kartonnen doos versierd met kleurige linten en oubollige afbeeldingen met zich meebrengen. Een doos gevuld met de heerlijkste tartelettes. Paris-Brest soezen met koffieroom, eclairs, profiterolles, tartelette aux citron. De lijst met taarten lijkt oneindig. En toch tegelijkertijd heel standaard, want of je nou bakker in midden-, zuid-, of west Frankrijk bent, die taartjes behoren tot het standaard assortiment.

De Florentins zijn er in verschillende maten en vormen. De variant die wij op de kop tikte bestond uit veel amandel, gekonfijte kersen, chocola en een laag karamel die alles bij elkaar hield (en waardoor je een bezoek aan de tandarts nodig had om kiezen en tanden weer van elkaar te krijgen). Lekker zoet en knapperig.

De Figue hebben we grondig ontleed, om het geheim van de smid te ontrafelen. Komt eigenlijk gewoon neer op een enorme soes, gevuld met banketbakkersroom en omhuld door een laag groene marsepein. Fijn detail was de Eau de Vie die ergens in de room verstopt zat.

Doel van deze patisserie-trip was het kunnen namaken van bovengenoemde zondagse-doos-taartjes.
Voor de soes moest ik er aan geloven; soezendeeg voor het eerst van mijn leven. Ik ben bang dat het hek van de dam is nu dit deeg zo simpel bleek te zijn. Mijn mini-soesjes vulde ik met citroenroom, zoals in de eerste editie van de Nederlandse Jamie Magazine staat omschreven. Geen Figue dus, maar een Citron.

Voor de mini-Florentins vond ik het recept in mijn Marabout-Chef kookboek. Naast amandel worden er in dat recept ook Cornflakes gebruikt, wat het geheel nog knapperiger maakt. Ik voegde er zelf nog kleine stukjes gekonfijte sinaasappelschil aan toe, om nog wat extra variatie aan de smaak toe te voegen. De karamel ontstaat in dit recept door gecondenseerde melk, die het mengsel bij elkaar houdt. De gecondenseerde melk kon ik niet vinden in de immens grote Franse supermarkt, maar lang leve de Franse beveiligingsexperts die ik per ongeluk aanklampte met mijn vraag om lait sucré. Toen ik in de gaten kreeg dat dit geen winkelbedienden waren, maar types van het hogere niveau, probeerde ik mijn 'zoek-en-fetch'-vraag nog in te trekken, maar daar was geen sprake meer van. Met de twee bodyguards bewapend met portofoons aan mijn zijde ben ik direct ge-escorteerd naar de juiste gang vol patisserie-benodigdheden. "Voila Madame, votre lait sucré comme vous voulez". Leuke types die Franse beveiligingsmedewerkers;-)

Excuus van de week: een zondagse doos vol Franse patisserie
Recept: mini-Florentins


Ingrediënten voor ongeveer 20 mini-Florentins:
120 g grote (Sultana) rozijnen
80 g cornflakes
60 g gegrilde amandelen
100 g gekonfijte rode kersen, in stukjes
60 g gekonfijte sinaasappelschil, in kleine stukjes
200 g gecondenseerde melk
60 g donkere chocolade, gesmolten
60 g witte chocolade, gesmolten

De Florentins:
1. Verwarm de oven voor op 180º (160º hetelucht). Bekleed de bakplaten met bakpapier.
2.Meng de rozijnen, de cornflakes, de amandel, de kersen, de sinaasappelschil en de gecondenseerde melk door elkaar.
3. Schep met een grote lepel een hoeveelheid van het mengsel op de bakplaat. Laat 5 cm ruimte tussen de Florentins. Bak in ongeveer 5 tot 10 minuten in de oven en laat afkoelen.
4. Besmeer de helft van de Florentins met de witte chocolade en de andere helft met de donkere chocolade. Gebruik een vork om een patroon in de chocola te maken.





De zondagse doos met Franse taartjes!
Oh la la Macarons...

Close-up Macarons.
Lang leve de Figue.
Het geheim van de Figue ontrafeld.
Het maken van de Florentins.
De Florentins in de oven.
Mini-Florentins klaar om opgegeten te worden!

Met donkere en witte chocolade aan de onderkant.
De profiterolles met citroenvulling.

Was een berg, maar in twee tellen op!

maandag 4 juli 2011

Passie

Afgelopen weekend draaide het voor de een om het feestje voor je achtste verjaardag, voor de ander om vakantie-vertrekstress en voor een grote groep mensen om Het Huwelijk. Ik heb het over het koninklijke huwelijk van prins Albert van Monaco. Hoewel ik normaal niet echt wakker lig van de praktijken van welk koningshuis dan ook, wekte deze bruiloft toch een beetje mijn interesse. Ten eerste voldoet Albert niet echt aan mijn ‘wauw-wat-een-knappe-prins-factor’. Ondanks dat prijkt hij toch vaak op de covers van menig roddelblad met een hele schare mooie dames aan zijn zij. Het hoe & waarom is mij de afgelopen jaren geheel ontgaan maar die mooie dames hadden iets te maken met een zielige jeugd in combinatie met de bewijsdrang van een man die kalend is. Feit is dat hij na de zoektocht naar de ideale kandidaat uiteindelijk voor een Zuid-Afrikaans burgermeisje heeft gekozen, wat hem meteen een stuk hoger doet uitkomen op de ‘wat-een-romantische-prins’-ladder. Waar ik in mijn jeugd geregeld uit de droom werd geholpen door de mededeling dat prinsen alleen met prinsessen mogen trouwen, kunnen mijn dochters’ toekomstige zoektochten naar ‘de prins op het witte paard’ wellicht een heuse prins opleveren!

Wat mij het meeste interesseert aan zo’n koninklijk huwelijk is de vraag of er ook een vrijgezellenfeest aan vooraf is gegaan. En zijn daar dan regeltjes voor? Komt het neer op ‘ogen dicht’ zodra er een striptease is georganiseerd, geen bananen eten die afkomstig zijn van de bananenbar en bij de workshop bonbons maken geen schunnig-uitziende chocolade freubelen? En zijn de antwoorden van de, door je beste vrienden en vriendinnen opgestelde gênante-vragenlijst wellicht meteen materiaal voor WikiLeaks? Hoe romantisch het trouwen met zo’n beste prins ook mag lijken, als het vrijgezellenfeest neerkomt op met de pink in de lucht kopjes thee drinken met de schoonfamilie en je de rest van je leven keurig gedragen, dan denk ik dat ik mijn dochters toch zal adviseren door te zoeken naar een meer geschikte kandidaat als ze later met een echte prins aankomen.

De taart van deze week is afkomstig van zuslief, die voor het vrijgezellenfeest van een vriendin deze taart vol passie bakte (en terloops ook nog een gênante vragenlijst uitschreef en lolly’s in de vorm van het mannelijk geslacht uitdeelde).

Excuus van de week: taart voor een vrijgezellenfeest
Recept: Passievruchtentaart in hartvorm



Ingrediënten voor de bodem:
120 g ongezouten zachte boter
60 g poedersuiker, gezeefd
halve theelepel vanille-essence
190 g bloem, gezeefd
1 theelepel geraspte citroenschil
poedersuiker om te bestuiven

Voor de vulling:
100 g bloem
halve theelepel bakpoeder
70 g gedroogde kokos
3 eieren
250 g fijne kristalsuiker
170 g passievruchtenpulp
2 eetlepels citroensap
1 theelepelcitroenrasp

Verder:
Een taartvorm in de vorm van een hart

De taart:
1. Verwarm de oven voor op 180º (160º hetelucht). Beboter de bakvorm, bestrooi met bloem.
2. Klop met de mixer de boter en poedersuiker tot een romig mengsel.
4. Voeg de vanille toe en schep met een metalen lepel de bloem en de citroenschil door het mengsel.
5. Druk het deeg in de vorm en bak de bodem in de oven in 15-20 minuten goudgeel.
6. Meng voor de vulling de overige bloem (100 g) en het bakpoeder. Zeef het mengsel en voeg de kokos toe.
7. Klop de eieren en suiker door elkaar en voeg de passievruchtenpulp, de citroenschil en het citroensap toe.
8. Voeg het gezeefde mengsel van bloem, bakpoeder en kokos toe. Meng alles goed door elkaar.
9. Giet dit mengsel over de gebakken bodem en bak alles nog 20 minuten tot het stevig aanvoelt. Laat de cake in de vorm afkoelen en bestuif de taart voor het opdienen met poedersuiker.


Bolletjes vol passie!

Liefde in de oven.



Tatta: taart.