zondag 28 juli 2013

Frans dessert als afsluiter!


Regio 11: Gascogne, deel 4:  een feestelijk einde
De laatste regio, het laatste blogje om deze reis door zoet Frankrijk af te sluiten. En wel met het recept voor een van de mooiste desserts van Frankrijk: la Charlotte! De oorsprong van dit dessert is niet helemaal meer terug te vinden en daarom vind je het door heel Frankrijk terug op de kaart. Een taartje dat in alle regio’s wordt gegeten. Lijkt mij een mooi recept om dit Franse blogjaar mee af te sluiten.

De Charlotte wordt vaak gemaakt met aardbei, maar kan ook met andere soorten fruit worden gemaakt. Het taartje bestaat uit een romige vulling (bavarois) die wordt samengehouden door een laag 'lange vingers'. Bovenop gaat vers fruit om de taart mee te garneren. Ik maak mijn exemplaar met frambozen, die nu overal te krijgen zijn. En om bij te komen van de hittegolf van vorige week heb ik besloten om er een ijs-taartje van te maken. Een extra feestelijk dessert!

Volgende week blik ik terug op mijn jaar door Frankrijk en laat ik weten wat voor plannen ik heb voor mijn derde blogjaar! Stay tuned;-) -x- An



Charlotte à la framboise!
De frambozencoulis.
Mijn ijsmachine draait overuren!
De zelfgemaakte 'lange vingers'.
Met verse frambozen bovenop.
Een feestelijk einde...
van een jaar vol Franse patisserie!

Recept: Charlotte à la framboise

Ingrediënten voor de vulling:
250 g frambozen (vers of bevroren)
50 g mooie verse frambozen voor de garnering
40 g suiker
400 cl slagroom
200 cl volle melk
een schep basterdsuiker

Ingrediënten voor de lange vingers:
5 eieren (eiwit en eigeel gescheiden)
200 g bloem
180 g suiker
snuf zout

Verder nodig: een spuitzak & een ijsmachine

1. Maak eerst de lange vingers. Je kunt ook kant en klare lange vingers kopen, maar zelf maken is natuurlijk veel leuker! Verwarm de oven voor op 180 ° C (160 ° hetelucht) en bekleed een bakplaat met ingevet bakpapier.
2. Mix het eigeel met de 180 g suiker en mix tot de kleur van het eigeel lichter wordt.
3. Klop in een andere kom de eiwitten stijf met een snuf zout. Roer de helft van de eiwitten door het eigeelmengsel (familie maken) en voeg vervolgens de rest van de eiwitten toe. Meng het geheel voorzichtig door elkaar met een spatel.
4. Roer voorzichtig de gezeefde bloem door het mengsel en giet het geheel in een spuitzak (met een brede opening).
5. Spuit de lange vingers op de bakplaat. Mijn lange vingers waren wat dun, dus probeer de strepen niet te breed te maken en zorg voor wat volume de hoogte in, dan worden de lange vingers wat dikker. Laat wat van het mengsel over om een grote ronde schijf (ongeveer zo groot als een eierkoek) op een plaat te spuiten. Dit wordt de onderkant van de taart.
6. Bak de lange vingers in 10-20 minuten mooi goudbruin. Laat afkoelen op een rooster.

7. Maak de ijsvulling met frambozen. Verwarm de frambozen in een steelpannetje samen met de suiker. Giet de frambozen in een zeef en druk met een lepel het sap van de frambozen in een kom. Laat deze coulis afkoelen.
8. Giet de slagroom, de melk en de basterdsuiker in een kom. Voeg de frambozencoulis toe. Meng het geheel door elkaar.
9. Schenk het in de ijsmachine. Volg de instructies van je ijsmachine op voor een briljant resultaat. Het duurt ongeveer 10 minuten en dan komt er prachtig lichtroze frambozenijs tevoorschijn uit de machine!
10. Bedek een vorm die je wilt gebruiken om de taart mee te maken met plastic folie en laat het iets over de rand hangen (zodat je het ijs straks makkelijk uit de vorm krijgt). Schep het ijs in de vorm en zet het in de vriezer tot net voor gebruik.
11. Haal het ijs uit de vriezer en verwijder de vorm en het plastic. Plaats het ijs op de ronde bodem van koek. Plaats de lange vingers rondom het ijs en laat ze iets uitsteken boven het ijs uit, zodat je een soort bakje krijgt waar je de verse frambozen in legt. Voilà: een heerlijk Frans dessert als feestelijke afsluiting!

maandag 22 juli 2013

Tartelettes met kruisbessen

 
Regio 11: Gascogne, deel 3:  la groseille à maquereau
In de lange zomer na mijn eindexamen verbleef ik een paar weken op één van mijn favoriete plekken in Frankrijk, in de buurt van een oud chateau, in een klein tentje in een oud bos. Een vakantie vol Franse vrienden en vriendinnen die mij in een paar weken tijd meer van de taal hebben geleerd dan mijn docent Frans in zes jaar tijd voor elkaar had gekregen. Ok, het was niet het Frans waarmee je een sollicitatiebrief opstelt en misschien was het vooral de taal van de jongeren uit Parijs, maar ik kan dankzij die tijd een hele avond volpraten (als iedereen die luistert maar een beetje relaxed is over het grammaticale geweld dat ik de taal soms aan doe). Toch blijven de regionale verschillen qua taal zo groot dat je er soms geen touw meer aan vast kunt knopen. En soms houden ze er in bepaalde delen van Frankrijk ook nog eens totaal andere benamingen voor dingen op na. Neem het woord ‘kruisbessen’. Voor je de juiste versie hebt uitgekozen voor de regio waarin je je bevindt ben je een kwartier verder: raisin crépu, croupoux, croque-poux, gratte-poux, pétasse, gogotte, groseille verte, agrimolièr, agrassonièr en la groseille à maquereau. Deze laatste term is vrij vertaald zoiets als ‘bes van de makreel’. Knappe taalkundige als je daar nog logica in ziet. Na wat uitpluiswerk blijkt de kruisbes de perfecte basis te vormen voor een zachtzure saus die bij makreel (maquereau) geserveerd wordt. Zoveel verschillende woorden voor een besje waar je veel mooie dingen mee kunt maken. Ik vind kruisbessen vooral erg lekker in een dessert van kruisbessenroom of in een zanddeegtaartje.



Groene kruisbessen uit de moestuin.

Oud servies met kruisbessen, van een overgrootoma.
Tartelettes met kruisbessengelei.
En water met munt.

Rode kruisbessen, ook uit eigen tuin.

Om je tanden in te zetten;-)

Recept: Tartelettes met kruisbessengelei

Ingrediënten voor het zandtaartdeeg:
125 g boter
70 g fijne kristalsuiker
50 g amandelpoeder
250 g bloem
1 ei

Ingrediënten voor de vulling:
1 zakje agar agar (2 g)
300 g kruisbessen
75 g suiker
125 g water

1. Roer de boter zacht en meng er de suiker en het amandelpoeder doorheen. Zeef vervolgens de bloem boven de kom en spatel de bloem voorzichtig door het mengsel heen.
2. Voeg het ei toe en meng het deeg tot een mooi glad geheel. Als het deeg te droog is kun je wat druppels water toevoegen, als het te vochtig is juist wat extra bloem.
3. Wikkel het deeg in plastic folie en laat een half uur afkoelen in de koelkast.
4. Verwarm de oven voor op 180º C (160º C hetelucht).
5. Beboter kleine tartelettevormpjes. Doe wat bloem in de vormpjes en tik de bloem rond zodat een dun laagje achterblijft in de vorm. Tik het overtollige bloem uit de vorm.
6. Rol het deeg uit en bekleed de vormpjes. Prik met een vork wat gaatjes in het deeg.
7. Om het deeg ‘blind’ te bakken, dek je het deeg (bodem en de opstaande rand) af met een laagje aluminiumfolie, direct op het deeg. Bak de taartbodem in 15-20 minuten. Verwijder het aluminiumfolie en zet de vorm nog 10 minuten terug in de oven om mooi lichtbruin van kleur te worden. Haal uit de oven en laat afkoelen op een rooster.
8. Was de kruisbessen en verwijder het uiteinde en het steeltje van het besje (een beetje als boontjes doppen).
9. Doe de kruisbessen in een pan, voeg suiker en water toe en breng het geheel aan de kook. Na een minuut of 5 beginnen de besjes open te knappen. Laat het geheel zacht pruttelen tot de meeste kruisbessen open zijn, haal de pan van het vuur en laat iets afkoelen.
10. Pureer de kruisbessen met de staafmixer. Meet in een maatbeker af hoeveel gepureerde kruisbessenpuree je hebt. Voeg voor een halve liter van het mengsel 1 zakje van 2 gram agar agar toe aan de puree. Breng het geheel aan de kook en laat een minuut of 5 zachtjes doorkoken. Laat het iets afkoelen en giet het in de tartelettevormpjes. Laat de taartjes opstijven in de koelkast en serveer met ijskoud muntwater!

zondag 14 juli 2013

Tartelettes au chocolat


Regio 11: Gascogne, deel 2: chocolade
In het uiterste zuiden van Frankrijk, net voor de grens met Spanje, ligt het stadje Saint-Jean-de-Luz. Aan de kust, met uitzicht op Spanje. In deze plaats vond in 1660 het huwelijk plaats tussen Lodewijk XIV en Maria-Theresia van Spanje. Een huwelijksfeestje van de Zonnekoning. Dat zal vast een groot spectakel zijn geweest. In Versailles zette hij geregeld alles in om zijn tijdgenoten te laten zien hoe je een feestje als alleenheerser organiseert. Zijn feesten, banketten en balletten waren groots en gingen altijd gepaard met veel eten, taarten, wijnen en likeur. De sfeer vaak uitbundig. Waarschijnlijk dé manier om vooral niet te hoeven praten over alle pijnlijke oorlogen waarin hij verwikkeld was.

Zijn huwelijk met Maria-Theresia van Spanje had eerder te maken met strategisch inzicht dan met liefde. Maria kwam uit Spanje en daarmee konden de banden worden versterkt. Het ging niet helemaal volgens plan. Door ruzie over de bruidsschat die maar niet werd gegeven, eiste Lodewijk de Spaanse Nederlanden op. Niet echt gezellig. Het werd er voor Maria sowieso niet leuker op. Terwijl haar man zich steeds uitbundiger ging gedragen in zijn paleis en er diverse maîtresses op na hield, trok zij zich terug en wijdde haar leven aan God. Ik hoop voor haar dat er nog een lieve patissier rondliep in haar vleugel van Versailles, om haar te voorzien van de nodige chocoladetaartjes of bonbons. Want soms is chocolade de enige remedie bij zo’n dramatisch liefdesleven.

Tartelettes.

Met koffie & perzik.


Behalve in de tartelettes zette ik deze week mijn tanden ook in de eetbare bloemen die uit de moestuin kwamen. Oost-Indische kers is lekker in salades, maar ook op zelfgemaakte pizza. Je kan de bloemen en het blad eten van deze plant. Een pittig bloemetje! Ik ben blij dat de tuin er vol mee staat dit jaar!

De bloemen in de moestuin.

Home-made pizza met eetbare bloemen.



Hieronder het recept voor de tartelettes. Heb je meer zin in koekjes met kokos? Lees dan mijn blog van deze week op vrouwonline.nl.

Uit de regio Gascogne: donkere chocolade
Recept: Tartelettes au chocolat

Ingrediënten voor het zandtaartdeeg:
125 g boter
70 g fijne kristalsuiker
50 g amandelpoeder
250 g bloem
1 ei

Ingrediënten voor de chocoladevulling:
300 ml slagroom
200 g pure chocolade van goede kwaliteit, fijngehakt
100 g melkchocolade, fijngehakt
2 eieren, losgeklopt
50 g hazelnoten, geroosterd en grof fijngemalen

1. Roer de boter zacht en meng er de suiker en het amandelpoeder doorheen. Zeef vervolgens de bloem boven de kom en spatel de bloem voorzichtig door het mengsel heen.
2. Voeg het ei toe en meng het deeg tot een mooi glad geheel. Als het deeg te droog is kun je wat druppels water toevoegen, als het te vochtig is juist wat extra bloem.
3. Wikkel het deeg in plastic folie en laat een half uur afkoelen in de koelkast.
4. Verwarm de oven voor op 180º C (160º C hetelucht).
5. Beboter een grote taartvorm (ø22cm) of kleine tartelettevormpjes. Doe wat bloem in de vorm en tik de bloem rond zodat een dun laagje achterblijft in de vorm. Tik het overtollige bloem uit de vorm.
6. Rol het deeg uit en bekleed de vorm(pjes). Prik met een vork wat gaatjes in het deeg.
7. Om het deeg ‘blind’ te bakken, dek je het deeg af met een laagje aluminiumfolie, direct op het deeg (geloof me: het werkt...). Bak de taartbodem in 15-20 minuten. Verwijder het aluminiumfolie en zet de vorm nog even terug in de oven om mooi lichtbruin van kleur te worden. Niet te lang, want dan wordt het deeg te hard. Haal uit de oven en laat afkoelen op een rooster.
8. Maak de vulling voor de taart(jes) door de room in een steelpannetje net aan de kook te brengen. Neem de pan van het vuur en roer de chocolade door de room. Laat de chocoladeroom iets afkoelen en mix er dan de geklopte eieren doorheen. Voeg de hazelnoten toe aan het mengsel en mix het geheel door elkaar.
9. Giet het mengsel op de taartvorm(pjes) en bak de taart(jes) in 15-20 minuten, tot de vulling net stevig is.
10 Laat de taart(jes) 15 minuten afkoelen voordat je de taartvorm losmaakt. Garneer de taartjes met vers zomerfruit en denk even aan Maria-Theresia bij de eerste hap;-)

zondag 7 juli 2013

#jamiefoodbloggers


Gisteren was het zover: het eerste Jamie Magazine foodbloggers event! En ik mocht aanschuiven bij dit gebeuren in restaurant Fifteen! Wat een dag. Mijn hoofd loopt over van alle inspirerende gesprekken met mede-bloggers, alle indrukken, het lekkere eten, mooie locaties en fijne mensen van Jamie Magazine! Het valt mij telkens weer op: als bloggers samenkomen ontstaat er een enorme positieve energie. Terwijl we allemaal met dezelfde passie werken aan onze blogs, zitten we elkaar niet in de weg en dat is mooi. Het is leuk om te horen hoe andere bloggers te werk gaan, leuk om overeenkomsten te vinden en gaaf om samen te komen, want het bloggen is vaak een individuele bezigheid. Meest inzichtelijke gesprek: volg je hart en schrijf waar je enthousiast over bent. En dat is ook zo: als je zelf blij wordt van wat je doet en je dat met enthousiasme over kunt brengen, kun je mensen raken en blij maken. That’s the spirit!

De dag begon in Fifteen en zou de rest van de dag in het teken staan van Italië. Barista Joost van Leopold Koffieschool leerde ons alles over Slow Coffee. Ik dacht meteen aan koffie met taart, maar Joost had andere plannen: slow coffee als wijn, geserveerd in een glas bij de hartige lunch. Spannende nieuwe smaken, leerzaam & strak van de cafeïne. Lunch op het terras, met pasta, bruschetta en ravioli gevuld met ei. Aan een tafel met Paulien (Uit Pauline’s keuken), Marleen (Eten uit de volkstuin), Ellen (Made by Ellen) en Philippine (Liefde voor lekkers). Met Paulien stond ik afgelopen Kerst al samen op een pagina in Foodies Magazine, maar nu zagen we elkaar voor het eerst in real life. Leuke dames!
Stuffed de taxibusjes ingerold en naar de volgende locatie gebracht: de fotostudio van ZTRDG. Het digitale magazine ZTRDG gaf uitleg over haar filosofie en aanpak. Het nieuwe eten kan zo leuk zijn! Helemaal als het goed wordt weergegeven via beeld & verhaal. 

Hierna kregen we alle ins-and-outs over foodstyling en foodfotografie, uitgelegd door het team dat samen mooie foto’s maakt voor o.a. Jamie Magazine: foodstilist Jankees, stilist Marian & foodfotograaf Willem. Gaaf! Mooie samenwerking tussen deze drie mensen, waar menig blogger jaloers op is. Als blogger sta je toch vaak met deeg aan je handen foto’s te maken, terwijl de hongerige blikken van familieleden de druk nog wat opvoeren. Stylen en vastleggen gaat dus vaak gehaast, maar het loont om er aandacht aan te besteden. Na dit kijkje in de keuken mochten we zelf aan de slag met camera, props & pesto.

Een mooie dag, die afgesloten werd met een ijskoud glas Limoncello van Fiorito, pizza’s en een mega-goodie-bag (serieuze spierballen vereist). Viva Italia, lang leve Jamie & merci aan het Jamie Magazine team voor het organiseren van dit inspirerende event!

Foto van Jamie aan de muur in Fifteen... net of hij er bij was;-)
Slow Coffee met Joost, zoetenroze, Paulien & Ellen van Made by Ellen!
Bijzondere koffie.
Aan tafel met Paulien (Uit Pauliene's leuken), pasta en koffie als wijn.
Tips & trics en een mooie samenwerking tussen Jankees, Willem & Marian.
Ine van ZTRDG, props/bordjes en kleedjes om mee te werken.
Mijn eigen resultaten uit de fotografieworkshop. Ben er blij mee!

Beoordelingsrondje... Leuk om te zien!

dinsdag 2 juli 2013

Zomer in de moestuin

Eindelijk! Alles groeit wat hoort te groeien. Ik dacht even dat alle oogst direct door de slakken zou worden opgegeten, maar nu het warm weer is schiet alles de grond uit! Tijd om te oogsten:

Tuinboontjes en erwtjes.

Aalbessen, kruisbessen en frambozen.

Wil je lezen wat er met de eerste oogst werd gedaan? Klik dan hier!