Drie weken Franse roadtrip! Van de groene Morvan, naar provinciestad Angoulême, naar mijn favoriete Franse chateau: Chateau de Chanteloup! Het lekkerst dat ik afgelopen roadtrip at? Normaal gesproken zou ik na drie weken Vive la France direct met een opsomming van gegeten eclairs, Paris-Brest’s en waanzinnige Mille-feuille’s komen, maar dit jaar werd ik vooral blij van ontbijten!
Thuis eet ik eigenlijk niet veel brood, maar de week in de Morvan (bij mijn ouders in huis) stond in het teken van het uitproberen van de nieuwe bakker in het dorp: kan hij het wel of kan hij het niet?! Van zijn brood tot zijn tartelettes: alles moest worden uitgeprobeerd. En hij is geslaagd;-) En dat is best een ding in het dorp, aangezien de oude bakker door de bewoners van het dorp werd weggebonjourd omdat ze zijn brood niet lekker genoeg vonden. De bakker die hem opvolgde liet alle ovens vervangen en bleek alleen nog brood af te bakken (inclusief het verpakkingsmateriaal dat nooit mee de oven in had gemogen). Daar zat ook niemand op te wachten. Na enige maanden ‘Simenon-achtige’ gebeurtenissen in het dorp, waarin de bakker steeds vaker de hoofdrol bleek te spelen (verdwijningen, mysteries, geroddel en gewijs), verliet de vrouw van de bakker de bakker en de bakker verliet het dorp. Hij liet het dorp 'brodeloos' achter met onbruikbare afbakovens. Gelukkig kwam er een nieuwe, jonge bakker die nieuwe ovens kreeg van de burgemeester en nu dus de lekkerste taartjes en echt stokbrood bakt! Merci!
De week in de Charente werd ik het meest blij van stokbrood met gezouten boter. Beurre de Charentes wel te verstaan;-) Moest natuurlijk even worden gegeten in deze regio (net als een echte Broye du Poitu trouwens).
In de laatste week van de roadtrip door Frankrijk heb ik me vooral schuldig gemaakt aan het drinken van sloten café creme en het eten van croissants. Bakker Veronique is stiekem al 29 jaar een constante factor in mijn leven;-) Ze kwam vroeger mee met haar moeder in de oude bakkerswagen die om 8 uur ‘s ochtends de camping op reed. Samen verkochten ze vanuit de achterkant van de wagen tien stokbroden en vier croissants en dat was de winst van de zomer. Maar door de jaren heen is er heel wat veranderd: Veronique nam de bakkerij over en staat nu elke ochtend van de zomer met enorme hoeveelheden brood, croissants en chocolatines op het terras. Ik zette er speciaal de wekker voor, want om half tien is ze door haar voorraden heen. En dan ontbijten op z’n Frans natuurlijk: een croissant dippen in een tasse de café! Op een terras ergens in Frankrijk in de zon... ik kan me geen beter begin van de dag wensen!
Deze keer geen recept voor croissants, maar wel een recept dat gemaakt kan worden met boter uit de regio Poitou Charentes: Broyé du Poitou. Meer lezen over dit prachtige koekje? Ik schreef er al over tijdens mijn trip door culinair Frankrijk!
Ingrediënten (voor 8 koeken):
200 g bloem
125 g boter
150 g suiker
1 ei
1 snufje zout
eventueel een klein scheutje aroma (ik gebruikte kokos, maar rhum of oranjebloesemwater passen hier ook goed bij)
1. Smelt de boter in een steelpan op laag vuur.
2. Mix in een schone kom suiker, bloem, zout en gesmolten boter tot een mooi mengsel. Voeg het ei en eventueel het kokos/rhum aroma toe. Kneed het zachte deeg even door.
3. Beboter een taartvorm (of 8 kleine taartvormpjes) en strooi er een beetje bloem in, zodat de vorm een dun laagje bloem krijgt. Klop het overtollige bloem uit de vorm.
4. Verwarm de oven voor op 180 ° (160º hetelucht).
5. Verspreid het zachte deeg in de vorm. Maak de bovenkant glad met de achterkant van een lepel.
6. Trek met een vork wat mooie patronen in het taartdeeg.
7. Bak 20 minuten in de oven. Officieel schijnt dit koekje pas na een dag of twee op zijn lekkerst te zijn... maar groot gelijk als je er meteen je tanden in zet!