 |
| Traditie: key-lime pie voor mijn verjaardag! |
It’s been a blast! Een jaar lang schrijven over taart, patisserie en alles wat er in een jaar voorbijkomt aan ervaringen en nieuwe recepten. Toen ik een jaar geleden met knikkende knieën het restaurant in Amsterdam binnenstapte waar ik een cursusdag columnschrijven - geleid door Aaf Brandt Corstius - zou volgen, had ik al wel het plan voor het schrijven van een blog, maar nog geen ervaring. Ik had geen idee of ik elke week een nieuw stuk zou kunnen schrijven. Die dag in Amsterdam was leerzaam. Er zaten doorgewinterde medecursisten die er al drukbezochte blogs op na hielden en daarnaast gelukkig ook een paar startende schrijvers. Na een middag vol gelach, gezwoeg op een te schrijven verhaal en veel nieuwe inzichten sloot ik aan in de rij die na afloop was ontstaan om nog een handtekening te ontfutselen of een persoonlijke knipoog te geven aan Aaf herself. Elke Aaf-fan in de line-up had zo zijn eigen reden om nog even met haar persoonlijk te spreken. Ik wilde alleen maar even haar zegen over mijn zelf opgelegde concept van een wekelijks blog over een zelfgemaakte taart, recept, foto’s en verhaal. Zou het een onhaalbaar plan zijn? Zou één onderwerp te beperkt zijn? ‘Gewoon proberen’ was haar reactie en daar ben ik blij om. Stel je voor dat het hele project daar aan die gracht in Amsterdam was achtergebleven.
Afgelopen jaar heb ik uren doorgebracht in de keuken. Roerend in pannetjes, mixend, met mijn neus in de kookboeken en met de ovenwanten aan. Vooral op de vrijdagavond-laat als afsluiter van de werkweek en de inluiding van het weekend. We hebben hier zoveel nieuwe taartjes gegeten (52 om precies te zijn!), veel gedeeld met vrienden en familie, veel opzoek geweest naar nieuwe ingrediënten en recepten. Na 52 taarten, koekjes en cakes ben ik een stuk minder gestrest in de keuken. Bakken was nooit echt een probleem, want ik maakte al veel taarten, maar spannende projecten als macarons of eclairs ging ik normaal gesproken uit de weg. Maar nu ik weet hoe die dingen gemaakt kunnen worden is het hek van de dam;-)
Door dit project heb ik mee kunnen kijken bij o.a. Zucotto, Makeblijde, De Fransoos en een aantal Franse patissiers. Telkens merkte ik hoe leuk het is om mensen te spreken die enthousiast bezig zijn met hun vak en met liefde uitleg geven over hun producten. Het wekelijks schrijven was uitgangspunt toen ik mijn blog begon, maar het langs gaan op locaties, het stylen en fotograferen van de ingrediënten en taarten waren bijkomstigheden die uiteindelijk een hele grote rol hebben gespeeld dit jaar. Het fotograferen van voedsel ben ik enorm leuk gaan vinden. Ik heb geloof ik iedereen in mijn omgeving gek gemaakt met mijn camera in de aanslag op momenten dat de punten taart smakelijk op het bord lagen, klaar om aangevallen te worden: ‘Nee! Er moet nog een foto gemaakt worden dus wacht!’.
Ik vind het geweldig om via de foto’s te zien hoe de seizoenen voorbij zijn gekomen en ik heb het jaar op deze manier opgedeeld in 52 hoogtepunten, waardoor ik het jaar bewuster heb beleefd. Een jaar vliegt voorbij, maar op deze manier zijn er tastbare herinneringen gevormd: gelukkig hebben we de foto’s nog (en drie extra kilo’s die zijn blijven plakken aan mijn heupen, maar daar praten we niet over...)!
Sommige dingen moeten worden afgerond vanwege een deadline, andere omdat de tijd simpelweg gekomen is. Maar wat te doen bij een zelf opgelegd tijdschema en einddatum? Ik zou een jaar bloggen over taart, maar ik ben er voor mijn gevoel nog niet klaar mee. Er zijn nog zoveel recepten die ik wil uitproberen. Er zijn nog zoveel mensen die ik erover wil spreken en er zijn nog veel plekken die ik wil bezoeken. En ik had nooit verwacht zoveel volgers te krijgen (gemiddeld 950 lezers per maand). Merci!!!
Mijn interesse gaat het meest uit naar de Franse keuken en Franse patisserie. Er valt nog zoveel te ontdekken op dat gebied. Ik ben in veel uithoeken van het land geweest en zou graag nog eens een culinaire reis maken door mijn favoriete land. Aankomend jaar wil ik mijn blog daarom voortzetten en toespitsen op Franse taartjes en lekkernijen. Door het land op te delen in 12 regio’s kan ik elke maand de specialiteiten uit een regio onder de loep nemen en zo heel Frankrijk doorgaan. Ondertussen ga ik hier in Nederland opzoek naar winkels, restaurants en plekken waar de mooie Franse producten verkocht worden. Vanaf mei 2012 open ik seizoen 2 van mijn blog: op naar een jaar Tarte taart An in la douce France!
Tarte taart An 2011:
